Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 78

236
KIRKJURITIÐ
heimili prestshjónanna þangað til á laugardag, að við héldum
til baka til Héraðs.
Föstudaginn 22. júlí var messað í Bakkagerði. Kirkjusókn
var ekki góð, og munu hafa valdið því svipaðar ástæður og
áður er getið í Bakkafirði. Á laugardaginn var haldið að Eiðum
og fengum við þar aftur hinar hlýjustu og beztu viðtökur
hjá skólastjórahjónunum. Var fyrirhugað að messa þar dag-
inn eftir, en þar sem íþróttasamband Austurlands hafði ákveðið
íþróttamót þann dag, var horfið að því ráði, að sameina guðs-
þjónustuna og mótið. Þetta var gjört og tókst vel. Veður var
hið bezta, og voru nokkur hundruð manns viðstaddir guðs-
þjónustuna og erindið. Voru þeir af Héraði og Austfjörðum.
íþróttasvæði er þarna ágætt og tilbúin brekka með sætisþrep-
um á tvo vegu, þar sem um 3000 manns rúmast í sæti. Þennan
dag, sunnudaginn 24. júlí, var í rauninni lokið áætlunarferð
okkar, en fyrir sérstaka beiðni Erlends prests á Seyðisfirði
fórum við þangað, og var þar haldin guðsþjónusta að kvöldi
þriðjudags 26. júlí. Var hún allvel sótt. Var svo haldið heim
á leið daginn eftir, og komið hingað á Akranes að kvöldi
föstudags 29. júlí.
Ferðalagið hafði gengið vel. Við höfðum heimsótt þær 10
kirkjur, sem ákveðið var, og eina að auki. Við höfðum notið
sólskins og blíðu í tvær vikur samfleytt og þeirrar náttúru-
fegurðar og dásamlega útsýnis, sem land vort hefir að bjóða
víða á þessu svæði.
En hver verður árangurinn? Það vitum við ekki. Við vonum,
að Guð gefi, að hann verði einhver.
Það er ef til vill rétt, að fara fáeinum orðum um starf
okkar.
Að loknu erindi mínu ávarpaði séra Magnús söfnuð og
prest, þar sem hann var viðstaddur. Flutti hann kveðju frá
biskupi og kirkjuráði, skýrði frá tilganginum með komu okkar,
og hvatti söfnuðinn til stuðnings og samstarfs við prest sinn,
en prestar svöruðu og þökkuðu okkur komuna. Hver áhrifin
verða, er ekki að vita, en yfirleitt virtist mér vera hlustað
með góðri athygli, einnig á hinu fjölmenna Eiðamóti. Vil ég
og halda því fram, að þeir, sem ekki gefa gaum þeim orðum,
sem séra Magnús flutti, séu andlega heyrnarlausir. Þau áttu
erindi til allra. Þar var ekki gömul eða ný guðfræði, það var