Jörð - 01.05.1945, Side 48

Jörð - 01.05.1945, Side 48
46 JÖRÐ kenna þeim — því að nokkra hríð starfaði ég sem kennari í alþýðuskólum þeirra. Allt þetta ætti að gefa svo glögga yfir- sýn, að mörgum gæti sjálfsagt fundizt mér vorkunnarlaust að láta í té fullkomna lýsingu á skapgerð, tilhneigingum og til- finningalífi þessa fólks eða öllu því, sem liggur til undirstöðu sjálfstæðri og sérkennilegri menningu, öllu því, sem gerir dönsku þjóðina frábrugðna öðrum þjóðum í lífi sínu og eðlis- háttum. Eg veit ekki, hvort þetta væri hægt, en ég veit með vissu, að það yrði margfallt meira verk, heldur en hægt er að láta rúmast í jæim línum, sem hér verða ritaðar. Efnið er margþætt: Meðal Dana, eins og annarra Jojóða, gildir það, að „svo er margt sinnið sem skinnið". Og þegar um heila þjóð er að ræða, held ég, að það sé vafasamt að draga fram einhvern sérstakan eðlisþátt, eins og oft er gert, og síðan dæma út frá honum: svona er þjóðin. Stundum getur sá dómúr verið réttur — að vissu marki. En þess ber að gæta, að dómurinn er mið- aður við þá einstaklinga, sem maður hefur átt kost á að kom- ast í kynni við. En kynni annars manns við aðra einstaklinga geta ef til vill gefið lionum rétt til að kveða upp allt annan dóm. Þegar ég t. d. ekki alls fyrir löngu hlýddi á erindi, sem prófessor Sigurður Nordal flutti í útvarp,*) jiiar sem hann m. a. minntist á nokkur meginatriði í skapgerð Dana, fannst mér hann komast svo nálægt Jiví rétta, sem framastyrði komizt, sam- kvæmt minni eigin reynslu og þekkingu. Síðan hef ég talað við þó nokkra, sem telja niðurstöður Nordals í Jæssu erindi allt annað en réttar. Þeir hafa Jrví dregið allt aðrar ályktanir af sinni reynslu og þekkingu, heldur en ég af minni. Hverjir hafa nú réttara fyrir sér — að því tilskildu, að við höfum allir talað hleypidómalaust? EITT sinn, rétt eftir fyrri heimsstyrjöldina, réðist ég dálít- inn tíma í hafnarvinnu og var skipað þar í vinnuflokk með allmörgum öðrum verkamönnuin — flestum ungum. Verkstjórinn yfir okkar flokki'var maður nokkuð við aldur, og var — að mér virtist — einhver sá versti „týranni", sem ég ) Erindið er ]>að, sem S. N. birtir hér í heftinu. Ritstj.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Jörð

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.