Prestafélagsritið - 01.01.1919, Page 104

Prestafélagsritið - 01.01.1919, Page 104
100 Gísli Skúlason: hvern slíkan vökva í vínsins stað, ef vín yrði ófáanlegt vegna ófriðarins, eins og einu sinni var í Svíaríki? Eg held að alt þetta væri með öllu óhugsanlegt. Ef til vill kynni einhver að segja, að einmitt þessar deilur séu vott- ur um, hvað kvöldmáltíðin á þessum tímum hefir verið mikils metin, en ég leyfi mér að efast um, að hún nokk- urn tíma hafi verið metin meira en nú af þeim sem meta hana á annað borð, — og þó get ég ekki ímyndað mér ann- að, en að allir slíkir, svo að segja undantekningarlaust telji allar þessar deilur eins og hvað það annað, sem menn nú séú vaxnir upp úr fyrir löngu. Nei, sem betur fer, standa menn ekki í stað, andlegt víðsýni hlýtur að fara vaxandi, menn hjóta að fá skilning á því, að meiri áherslu eigi að leggja á það sem sameinar, en það sem sundurdreifir. Og einn aðalþáttur kvöldmáltiðarinnar hlýt- ur þó að vera sá, að sameina þá menn, sem játa trú á Jesú Krist og viðurkenna hann sem frelsara og leiðtoga. En ég er hræddur um, að þó vér gerum lítið úr fræðum og deilum fyrri aldar manna, þá séum vér þó ekki enn vaxnir upp úr þeim með öllu. Enn þá skyggir útskýring fyrri alda fræðimanna á kvöldmáltíðina sjálfa og lamar með því hjá mörgum manni þá blessun, sem þeir ættu að geta hlotið af henni. Ég geng að því vísu, að hver einasti prestur nútímans muni hvetja hvern þann mann að vera til altaris, sem finnur hjá sér löngun til þess að styrkjast í samfélaginu við guð og frelsarann, hvaða skoðun sem sá maður svo kann að hafa á eðli kvöldmáltíðarinnar að öðru leyti. En er þá rétt að vera að halda að mönnum, og ég á hér sérstaklega við ungmennin, sem eru undirbúin undir ferm- ingu, skilningi liðinna alda á kvöldmáltíðinni, á jafnveik- um fótum sem sá skilningur stendur, vægast talað? Ég held að það sé ekki rétt. Og ég hugsa ekki heldur að prestar yfirleitt geri það, hvorki í prédikun né barnaspurn- ingum, en þess meir er þetta gert í hinum gildandi lær- dómskverum, og það eru þau sem börnin læra, undir leið-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162

x

Prestafélagsritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Prestafélagsritið
https://timarit.is/publication/489

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.