Eimreiðin - 01.10.1925, Blaðsíða 47

EIMReiðin
NORRÆN SÁL
331
andi og vináttu er hvor aðilinn tengdur öðrum með sam-
'Qinlegum áhrifum á umheiminn, með verkinu, en í öllum
-fs ræ°um félagsskap er hvor aðilinn um sig í hins augum
aorfandinn, sem ekki má án vera og leikið er fyrir. Öll
estraen hegðun er bundin við félagsskap, samfélagið. Vest-
sál grípur einnig frá sér, en ekki út í sí-víkkandi fjarska,
e|dur fer htjn sv0 ag Segja í lokuðum hring. Jafnvel frægðin
®tUr enga firð í vestrænni sál; hún er ekki orðstír, ekki
t °mr of dauðan hvern«, heldur sjálfsnautn í fullkominni nú-
, v'ð margraddað óp aðdáendanna. í stað allrar firðar
Ur völsk (vestræn) frægð daginn í dag: »le jour de gloire
arrivéO) Norræn dáð er möguleg í einverunni og blómg-
v Par bezt; vestræn dáð fær alt sitt gildi frá áhorfendunum;
^straen hetja er leikari á leiksviði afreksverka sinna, um-
e,'^Sdur af aðdáun fjöldans. Sigursins nýtur vestræn sál heldur
s- k! ' útgripinu (og aldrei í einveru); augnablikið á undan
, Srinuin, sem felur í sér fjarlægð, er henni ekki æðst, heldur
fullL au?nablik, sem kemur á eftir sigrinum og nýtur hans í
j.,*yominni nútíð. Hún finnur til hátíðar við óp fjöldans og
er .ln?ar hins fjötraða óvinar. Hinn sigraði og blóðugi óvinur
0nussandi sem áhorfandi að vestrænu sigurhrósi:
Que tes ennemis expirants
voient ton triomphe et notre gloire!2)
jj. ,
h-,nia vestrænni sál sprettur »baráttan« af öðrum rótum en
' norrænni: norræn barátta er ein tegund útgripsins í fjarsk-
te n °9 um leið fullkomin fjarlægð, err vestræn barátta er ein
gj9und samlífs í takmörkuninni og sprettur einnig af ótta við
oo tVara e‘nn: ^estræn sál þarfnast um fram alt félagsskapar
Unrl t‘-ar ^ans e‘nn‘9 ‘ baráttu; bardagar hennar eru ein teg-
ba . ‘°lagslífs. Norræn sál, sem lifir í víðáttu hið innra, stefnir
„s a . sinni út í eilífan fjarskann; vestræn sál, sem lifir í
, Uenningi« hið innra, þarfnast baráttunnar til að lina á
n?_slum sínum.
stö lúptækur munur er á vestrænni sál og norrænni í að-
Se u beirra gagnvart hinni síðustu, örlagaþrungnu einveru,
Sg , neyrir til eðli sálarinnar og að vísu er unt að minka með
þrá . *a félagsskap, en aldrei að gera að engu. Vér töldum
Ur - Salar‘nuar eftir félagsskap vera þrá til þess að vinna sig-
ólj,a Pessari einveru; en það getur orðið á gjörólíkan veg hjá
Urn kynjum. Tvennskonar aðstaða er möguleg í samfélagi;
2) 9asur ftægðarinnar er kominn.
lt=i;Í>V0 aú deyjandi óvinir þínir sjái si
ur Massilíu-bragar, la Marseillaise)

gurhrós þitt og frægð vora!