Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1925, Blaðsíða 38

Eimreiðin - 01.10.1925, Blaðsíða 38
322 NVJAR UPPGÖTVANIR ElMREIÐl^ ur 'en vér mennirnir, þannig virðast og vera til dýr, sem sja ljóstegundir, er vér mennirnir getum alls ekki greint. Annað merkilegt dæmi þess, hvernig lifandi verur virðást háðar ólífrænu umhverfi sínu, eru tilraunir þær, sem rússneski eðlisfræðingurinn, dr. N. P. Kravkov, hefur gert nýlega. Hann setti sterkan rafsegul á milli eyrnanna á kanínu og athuga®1 svo áhrif þau, sem rafsegullinn hafði á blóðrásina í hinum °r' fínu æðavefum eyrnanna. Það kom þá í ljós, að æðaslöS blóðsins höguðu sér eftir því, hvernig pólar rafsegulsins snefu' eða í samræmi við segulaflið. Sumir halda, að í þessu fyrlf' brigði liggi efnislega sönnunin fyrir því, að dýrsegulmagnið se til. Vér vitum að vísu, að í blóðögnunum er ofurlítið af raf' magni. Og allmiklar líkur eru til þess, að allir vefir líkamaa® séu meira og minna hlaðnir rafmagni. Segull hefur áhrif 3 rafmagnsstraum eins og á segulmagnaða hluti. En svo mik$ er sannað, að segullinn hafði greinileg áhrif á blóðstraunrn”1 í eyrum kanínunnar hjá dr. Kravkov, og er þá nokkurn veð' inn víst, að segulafl hafi samskonar áhrif á blóðrásina í °sS mönnunum. Eitt af því, sem nú vekur undrun manna og eftirtekt, er gerlaætan svonefnda (Bacteriophage). Að vísu vita menn ekk' enn, hvað hún er í raun og veru. En þar sem hún kemst a^ gerlum, hverfa þeir fljótlega. Það er eins og þeir leysist upP' Eitthvað tortímir þeim, en annaðhvort er þetta eitthvað smávaxið, að það verður ekki greint, eða þá að það er a*' veg gagnsætt. En þó að enn hafi ekki tekist að skynja gerlaætuna, hefur tekist að sýna fram á, að hún hafi ákveðna eiginleika. Hun getur þolað hita og hagar sér í ýmsu mjög líkt og ólífr^n efni. En hinsvegar virðist hún geta tímgast, en það er eitt helzta einkennið á lífi gæddri veru. Annars eru menn í allmiklum vandræðum með að skýrn þetta fyrirbrigði. Gerlaætan verður ekki séð, en þó drepaS gerlarnir. Ef til vill er hún örsmáar lífverur. Aðrir halda, a hér sé um sérstök, óþekt efnasambönd að ræða, skyld ment«-efnunum. En það eru efnasambönd, sem menn ekk> vita hvernig eru samsett, en myndast við frumustarfsemi geta valdið ýmsum breytingum á öðrum lífrænum efnum. Enn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.