Eimreiðin - 01.10.1925, Blaðsíða 70

354
UM SIGURÐ GUÐMUNDSSON MALARA eimreiðiN
þeim tíma sem það varð, án hans, og óvíst hvenær það hefði
orðið, en tæpara mátti ekki standa, því fornminjar hurfu þa
sem óðast burt úr landinu. En fyrir það starf hans, sem önn-
ur íslandi til gagns og sóma, fékk hann sama sem enga
þóknum og var þó alefnalaus maður. Það mun ekki ofsagh
að fáir hafa lagt meira í sölurnar fyrir íslenzkt þjóðerni og
hlotið jafnlitla viðurkenningu fyrir í lífinu.
Sigurður unni mjög ættlandi sínu og hlúði að öllu því, er
honum þótti þjóðlegt vera. En samfara hans hreinu föður-
landsást var hin næma og ríka fegurðartilfinning, sem lýs*1
sér í öllu hans starfi, því hann var fæddur listamaður. t*3
liggur mikið og margvíslegt eftir hann sem fornfræðing, er
tilheyrir menningarsögunni, og mun það hafa mikla þýðingu
fyrir komandi tíma.
Sigurður málari var allvel skáldmæltur. Þótt ekki liggi mikið
eftir hann á því sviði, er það nóg til að sjá, hve framúrskar-
andi hann var íslenzkur í anda. Fremur eru ljóð hans forn
og stirð og allmergjuð á köflum. í bundnu máli hefur kom'ð
út á prent eftir hann: »Faldafestir«, langt kvæði og merkiloSk
er fylgdi ritgerð hans um íslenzkan faldbúning, með rnyndum-
sem frú Guðrún Gísladóttir Briem gaf út eftir hann látinn
árið 1878. Ennfremur »AldahrolIur«, er kom út í Almanak'
Þjóðvinafélagsins 1924. Hann orti skáldleikinn sSmalastúlkan*'
sem enn er óprentaður, og hefur aldrei verið sýndur. Indrið'
Einarsson, er lesið hefur leikritið, sagði mér, að því væri vd
gaumur gefandi. Það væri of langt til að leika það í e'nU’
enda væru það eiginlega tveir leikir. Handrit þetta var í e'Sn
séra Péturs Guðmundssonar prests í Grímsey, bróður Signr^'
ar, en er nú niður komið hjá syni hans á Akureyri.
Kvæðið »Skáldahvöt«, sem nú er birt hér í Eimreiðinnl'
hef ég fengið þaðan, og er það með hendi séra Péturs, en
Sigurður er áreiðanlega höfundur þess, enda er það tek'0
fram í handritinu. Kvæðið áleit ég vel þess vert, að því userj
komið fyrir almennings sjónir, því það er þjóðlegt og lýsir ve
eðlisfari höfundarins.
Árið 1933 þann 9. marz eru hundrað ár liðin frá faeðinðu
Sigurðar Guðmundssonar málara, og ætti þá hin íslenzk3