Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1955, Síða 60

Eimreiðin - 01.07.1955, Síða 60
204 ÁSTIN ER HÉGÓMI eimreiðiN „Svo dó Margrét mjög snögglega, eins og þér munið. Hún hne niður, þar sem hún stóð. Þegar ég kom að, var hún örend. Jax'ð- arför fór fram. Vegleg jarðarför. Nágrannapresturinn jarðsöng hana. Fólk mun ekki hafa haldið, að ég tregaði hana. En sann- leikurinn er sá, að er ég stóð yfir henni liðinni, kom eitthvað yfir mig, sem aldrei hefur vikið frá mér síðan. Daginn, sem hún andaðist, sat ég yfir henni allt kvöldið og alla nóttina. Ég vék ekki frá henni fyrr en dagur reis. Eftir jarðarförina var tómlegt í húsinu. Ég sökkti mér ofan 1 vinnuna. Fyrir kom, að ég gleymdi því um stund, að Margret væri dáin. Þegar heim kom bar við, að ég kallaði hástöfum: „Margrét, hvar ertu?“ Katrín kom þá hlaupandi með öndina i hálsinum og sagði: „Manstu ekki, að mamma er dáin?“ Þá ýtti ég Katrínu frá mér, gekk inn í svefnherbergið og lsesti að mér. Ég skildi ekki sjálfan mig. Eins og ég hef drepið á, elsk- aði ég ekki konuna mína. Ég velti því aldrei fyrir mér hvort hun væri lagleg eða ólagleg. Ef ég hefði verið spurður, hvort hun væri brúneyg, bláeyg eða gráeyg, hefði ég ekki getað svarað þvl- Nei, ég vissi ekki hvað ást var. Ég reyndi að hrinda þessum ömurleika frá mér, en hvað stoð- aði það? Margrét var sí og æ í huga mér. Loks kom að því, ég tók að vanrækja vinnuna. Ég lá og lézt vera veikur, lokaði mig inni og bragðaði hvorki þurrt né vott. Fólkið gaf mér kynlegt auga. Sumir ráðlögðu mér að leúa læknis. Ég hummaði það fram af mér. Vissi, að enginn læknn- gat læknað mig. Fróun var mér, að enginn skildi hvað að m®1 amaði. Á þessum einverustundum læddist ég oft um húsið, m einu herbergi í annað. Hið sama hafði Margrét gert, til þess að athuga hvort allt væri í röð og reglu. Mér fannst stundum sem Margrét fylgdi mér á þessum göngum. Ég heyrði létt fótatak í nánd, stundum fast við hlið mér, stundum að baki mér, stund- um var eins og hún svifi fram hjá. Þá settist ég og starði u111 allt. Ég vonaði að sjá henni bregða fyrir, þótt ekki væri nema augnablik. Oft kom Katrín hlaupandi og spurði, að hverju ég væri að leiW- „Leita“, hváði ég kuldalega. „Ég er ekki að leita að neinn-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.