Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1973, Blaðsíða 107

Kennarar háskólans
105
Guðmundur Porláksson, dósent í landa-
fræði í jarðfræðiskor verkfræði- og raunvís-
indadeildar, andaðist 16. febrúar 1973.
Hann var fæddur 30. september 1907 á
Litlu-Brekku í Hofshreppi, Skagafirði.
Hann stundaði nám í náttúrufræðum við
Kaupmannahafnarháskóla 1932-39, er
hann lauk cand. mag. prófi þaðan. Tók
þátt í „Den danske Thule- og Ellesmere-
lands Expedition" til N.-V.-Grænlands og
Ellesmerelands 1939-40 og dvaldist á
Grænlandi stríðsárin. Var kennari í Ege-
desminde 1940-42 og við Kennaraskólann
• Godtháb 1942-45. Kom heim til íslands
1946 og gerðist þá kennari í landafræði við
Gagnfræðaskóla Austurbæjar, og lét hann
landafræðikennslu í framhaldsskólum ætíð
mjög til sín taka, en einnig kennslutækni.
Hann lauk praktísku kennaraprófi við
Kaupmannahafnarháskóla 1946 og sótti
námskeið í kennslutækni í Bandaríkjunum
1952-53.
Guðmundur Þorláksson var einn fremsti
fulltrúi íslenskra landfræðinga og vann
merk vísindaafrek á því sviði. Hann var
uöalkennarinn í landafræði við Háskóla
Elands, allt frá því er B.A.-kennsla var
tekin upp í þeirri grein 1959. Bar hann
Gndafræöina mjög fyrir brjósti og bætti
mJög kennslu þeirrar fræðigreinar í fram-
haldsskólum. Hann var skipaður dósent í
ulrnennri og hagrænni landafræði í jarð-
fræðiskor verkfræði- og raunvísindadeildar
L september 1970. Hann ritaði fjölda
óka, auk rits um Grænland, og allmargar
laða- og tímaritagreinar, sumar þeirra um
§raenlensk málefni.
Steingrímur J. Þorsteinsson, fyrrum pró-
essor í íslenskum bókmenntum í
eirnspekideild, andaðist 6. apríl 1973.
Hann var fæddur á Akureyri 2. júlí 1911.
Lagði stund á samanburðarbókmennta-
fræði við Parísarháskóla veturinn 1932-33,
en hóf þá nám í Háskóla íslands og lauk
meistaraprófi í (slenskum fræðum vorið
1941 með ágætiseinkunn. Dr. phil. frá
Háskóla íslands 1. desember 1943 fyrir rit
sitt Jón Thoroddsen og skáldsögur hans, I-
II. Hann hóf kennslu í íslenskum fræðum í
heimspekideild veturinn 1943-44 (kenndi í
stað Sigurðar Nordals), var skipaður dós-
ent 1. janúar 1945 og skipaður prófessor í
íslenskum bókmenntum eftir 1350 1. jan-
úar 1951. Kenndi auk þess í Námsflokkum
Reykjavíkur, var íslenskukennari Hús-
mæðrakennaraskólans og annaðist ís-
lenskukennslu fyrir erlenda stúdenta.
Einnig kenndi hann sögu íslenskrar leikrit-
unar við Leiklistarskóla Þjóðleikhússins.
Af nefnda- og stjórnarstörfum eru kunn-
ust störf hans í dómnefnd um bók-
menntaverðlaun Norðurlandaráðs og í
stjórn Rithöfundasjóðs Ríkisútvarpsins.
Pá flutti hann oftsinnis fyrirlestra um ís-
lenskar bókmenntir við erlenda háskóla.
Barnslegur næmleiki á hið listræna
og undursamlega einkenndi persónu
Steingríms ásamt viðkvæmri lund og
ábyrgðartilfinningu. Vann hann löngum í
herbergi sínu „í turninum" að baki hátíða-
salar og lét til sín taka flest svið hins
daglega starfs. Hann stóð fvrir tónlistar-
kynningum í hátíðasal, enda var hann
tónlistarunnandi af eldsál. Hann ritstýrði
m. a. útgáfu háskólafyrirlestra fyrir al-
menning og var prófstjóri háskólans um
langt skeið. Reyndist hann þá oft hollur
sálgæslumaður kvíðnum stúdentum úr
öllum deildum.
Hann skrifaði fjöldann allan af ritgerð-
um í blöð og bókmenntarit auk bóka um