Búnaðarrit - 01.12.1921, Blaðsíða 53
BÚNAÐARRIT
261
ætti að vera, og hvernig ætti að taka votheyið úr henni.
Sagði frá sinni reynslu í þvi, hvaða grastegundir gæfusfc
best til votheysverkunar, og að yflrleitt mætti nota allar
eða því nær allar grastegundir í votheyi. Skýrði frá að-
ferðum við votheysgerð og mintist á aðferðir Ameríku-
manna til samanburðar og leiðbeiningar. Sagði hann frá
hve lengi og hve mikið hefði verið gefið a£ votheyi á
Hvanneyri. Hvatti hann alla til þess að búa til vothey,
skýrði frá hvernig hann hefði með votheysverkuninni
fengið miklu betra vald yfir heyskapnum en áður; og
nöfndi vatnsveitingar, vjelav og votheysverkun, hyrningar-
steina hins islenska landbúnaðar. Skýrði hann að lokum
frá, hvernig votheysverkun hjálpaði mönnum til að nota
sem best hinn stutta bjargræðistíma, sem hjer er til
umráða.
Fundarstjóri þakkaði íyrirlesturinn, og gaf síðan Páli
Zóplwníassyni orðið, og talaði hann um
Búnaðarfræðsln.
Byrjaði hann á að geta þess, að hann ætlaði að tala
um búnaðarfræðslu, en ekki bændaskóla, eins og prentað
væri í sýningarskránni. Mintist síðan á heimilisbúnaðar-
fræðsluna, og kvað hana vera mismunandi góða, og því
vandkvæði á að notast við hana eingöngu. Skýrði hann
frá hvernig reynt hefði verið að útbreiða það besta úr
þessari heimilisbúnaðarfræðslu á meðal almennings, og
rakti stuttlega sögu bændaskólanna, og sagði frá hvaða
alit þjóðin hefði haft á þeim, og dvaidi þar einkum við
verklegu fræðsluna. Lýsti hann hveinig búnaðarfræðsl-
unni í heild sinni væri háttað nú, og nefndi þær kröfur,
er menn ættu að gera til hennar, að hverju leyti þær
væru uppfyltar og að hverju leyti ekki, og hvernig hann
áliti gerlegt, að ráða bót á þeim atriðum, sem ekki full-
nægðu kröfunum. Að síðustu hvatti hann menn til að
ræða málið.