Búnaðarrit - 01.12.1921, Síða 148
346
BtíNAÐAREJT
Sópfjölin gerir fullmjótt spor, innri skór ýtir undir
sig heyi til tafar, en þetta er auðvelt að laga. — Yjelin
hentar best á tún og haiðlendi — miður hentug á vot-
engi, einkum ef ógreiðfært er.
Herba. Yjel þessi hefir ekki dráttarstöng, heldur
kjálka, fyrir 1 hest. Var hún því reynd með dráttar-
stöng af annari vjel. Slær mjög fjarri, fremur ijett í
drætti. Lyfting á greiðu viðunandi. í meðallagi hæg í
stjórn. Fiemur traust; jafnvægi gott; gerðin annars lura-
leg og smiði gróft. Hávær í gangi.
Walter Wooct. Vjelin slær ekki vel, heflr þó góðan
ijáhraða. Hún er all-þung í drætti. Lyfting á greiðunni
er ófullnægjandi. Stirð í stjórn. Að flestu leyti traust.
Jafnvægi ekki gott. Hjól er í staðinn fyrir innri skó að
nokkru leyti, áfesting hjólsins liggur of-lágt, ýtir hey-
inu, hindrar vjelina í slætti. — Smiði á vjelinni gróf-
gert og miður vandað. — Hávær í gangi.
Rakstrartæki á sláttnvjelar.
Haukur Ingjaldsson, Garðihorni (nr. 20).
Heyxkúffa. Heyskúfía þessi er úr sijettu, galvaniseruðu
járni; er hún fest aftan á greiðuna á sláttuvjelínni, og
er ætlast til að hún safni heyinu. Hrífa fylgir með, til
þess að raka saman heyinu i skúffunni, og úr henni
þegar hún er full. Er ætlast til að sá, sem vjelinni
stýrir, geti gert þetta úr sæti sinu. Þegar skúífan er
full, er heyinu rótað með hrifunni út úr skúífunni
vjelarmegin, en fyrir aftan vjelina. Liggur heyið þá í
hrúgum á teiguum, en hreinrakað á milli. Hentar þessi
aðferð einkum á snöggri slægju og þar sem óhreint er
í rót.
Heyskúífa þessi hefir verið notuð all-víða nyrðra, og
áta allir vel af henni, sem notað hafa. Hafa nefndinni