Hlín - 01.01.1933, Page 46
44
Hlín
Jeg ferðast, sem horfir, úr forsæludal
á fæti, við torfærur glími;
með stundaglas fjarað jeg stansa hjá þjer
og stama fram kveðju ■*— í rími.
Er þyngir í lofti og þrýtur vorn frest,
vjer þiggjum frá reynslunni sending.
Við upprifjun þess, er var áður til gagns,
má enn gefa Verðandi bending.
Þó veðurfar breytist og viðhorfið alt,
að vísu mun gróandi spretta
af sumu því fræi, er sáðirðu djúpt,
þó sumt fjelli á mosa og kletta.
Og enn reynist þjóðunum hugðin sú holl,
er hamingju ungdómi býður —
sem einstakling bendir á útsýnis hæð
og æskunni skjólklæði sníður.
Þú óðst ekki jörð upp að kálfum nje knjám,
er konunum bentir á merkið. —
í þakkarskuld stendur enn þjóðin vor öll
við þig, fyrir æfidagsverkið.
Frú Jóhanna Eggertsdóttir
SexPug.
Gott er að horfa yfir langa æfi,
augum, sem kunna að meta göfgan sið,
tungu og breytni halda vel í hæfi,
hækka með aldri stefnu- og sjónarmið.