Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 61

61
almenningi að breyta eigi á móti pví, sem reynslau um
allan beim liefur sýnt og sannað að sje bið rjetta.
Úr pví að móðirin eigi getur veitt barni sínu mjólk
úr eigin brjósti, pá er eigi annað fyrir en gefa barninu
skepnumjólk, sem pá langoptast verður kúamjólk, en sá
er gallinn á, að samsetning kúamjólkurinnar er öll önn-
ur en brjóstamjólkurinnar. I kúamjólkinni er ostefnið
(eggjahvítuefnið) meira og barnið á miklu örðugra með
að melta pað en ostefnið í brjóstamjólkinni; bún er fitu-
nieiri, en aptur minna af sykri en í brjóstamjólkinni.
pess vegna verður að vatnsblanda kúamjólkina, svo barn-
ið geti melt ostefnið, og bæta í bana dálitlu sykri, en
pví vatnsbornari sem mjólkin er, pví nieira parf barnið
að drekka og pví bættara er við, að pað offylli magann
og æli öllu pví, sem pað hefur drukkið. |>egar blanda
skal kúamjólkina, skal farið pannig að. Fyrst er mjólk-
in pynnt rjett til helminga; úr pví barnið er mánaðar-
gamalt, eru teknir 2 pelar mjólkur og 1 peli vatns; í 3.
mánuði 3 pelar mjólkur og 1 peli vatns, og pannig er
haldið áfram og er liægast að muna petta ef pess er
gætt, að á móts við hvern vatnspela skal taka eins
marga mjólkurpeha sem barnið er margra mánaða gam-
alt; úr pví barnið er missirisgamalt, má gefa pví óbland-
aða mjólk. |>egar breytt er til með blöndunina, skal
pess ávallt gætt að gjöra pað smámsaman. Sykri
(steyttum bvítasykri) skal bætt í og skal taka svo sem
fjórða part úr fullri teskeið í livern skaint. |>að ríður
á að mjólkin sje góð og að eigi sje brúkuð önnur mjólk
en nýmjólk, svo barnið fari eigi á mis við fituefnið úr
mjólkinni; rnjólkina ætti ávallt að fióa, pví pá er miklu
síður hætt við að bún súrni, og auk pess er eigi lítið í
pað varið, að með suðunni eyðast öll sóttarefni, sem
mjólkin kynni að bafa dregið í sig. Menu ættu að
gera sjer að reglu, að ílóa að morgni í einu pá mjólk,