Morgunn - 01.06.1921, Qupperneq 101

MORGUNN
95
lífið út yfir gröfina, sé ekki bundin við nein útvortis
fyrirbrigði.
Eg læt ósagt, hvort það er af ásettu ráði eða fljót-
færni eða af því að eitthvað sé rangt eftir þessura fræði-
manni haft, að þetta er orðað svona undarlega. Eg trúi
því naumast, að hann haldi að trúin flytji mannslífið út
yflr gröfina, svo að þeir einir lifi eftir dauðann, sem hafa
trúað. Vitanlega er framhald lífsins eftir dauðann náttúru-
lögmál, sem er óháð allri trú. En sleppura því. Eg slepni
því lika, að maðurinn talar eins og hann haldi, að öll
fyrirbrigðin gerist »í borðfæti«. Það er svo vitlaust, að
ekki er orðum að því eyðandi.
A hitt vil eg benda — þó að margsinnis hafl verið
að því vikið, bæði af mér og öðrum — að það er kyn-
legt, þegar kirkjunnar menn eru að lýsa yfir fyrirlituing
sinni á »útvortis fyrirbrigðura* spíritismans, þar sem
kristnin sjálf er einmitt á sliku grundvölluð. Eg tek það
enn fram, af því að eg lít svo á, sem það skifti miklu
máli. Guðfræðingunum á ekki að lialdast það uppi að
óvirða fyrirbrigði spititismans, án þess að þeir séu mintir
á fyrirbrigði kristninnar. Haldi þeir því áfram, eigum
við að spyrja stöðugt og hlífðarlaust: Hvað er um fyrir-
brigði Nýja testamentisins? Eru þau markleysa? Ef þið
teljið þau mikilsverðan lið í opinberun reðra heims,
eins og kirkjan hefir altaf kent, þá látið þið að minsta
kosti okkar fyrirbrigði í friði. Þau eru margfalt
betur sönnuð en nokkur önnur opinberun. En ef þið
teljið í raun og veru fyrirbrigði N. t. markleysu, þá
standið þið við það frammi fyrir fólkinu. Segið þið því
afdráttarlaust, að kirkjan hafi verið að fara með hlægilega
villu allar þessar aldir, þessi N. t. fyrirbrigði séu einskis-
verðar sögur, — ummyndunin á fjallinu, lækningarnar,
upprisa Jesú, undur postulatímabilsins, öll þessi »útvortis
fyrirbrigði* séu ekkert annað en »ringlað«, ónýtt skran.
Svo tölum við saman á eftir, og sjáum hvað föstum fót-
um kirkjan ykkar stendur!