Morgunn - 01.06.1944, Blaðsíða 21
M O R G U N N
17
ýmsum höfuðborgum heimsins. Hin dansandi vera hvarf,
en Sir Arthur Conan Doyie, sem var nákunnugur de
Wykoff hér á jörðunni, talaði því næst við hann. Seinna
kom vera, sem kallaði sig Lucille Weston og sagðist hafa
verið söngkona áður en hún dó og söng Annie Laurie með
fagurri söngrödd.
Að lokum sagði Patsy við gest miðilsins: ,,Joe, komdu
hérna og sestu á legubekkinn hjá símanum. Mig langar til
að síma til konunnar þinnar“. Andadrengnum var sagt, að
frú de Wykoff væri iíklega ekki heima þessa nótt. Samt
sem áður vildi Patsy endilega fá að síma og sagði: „Það
er góð æfing“. Síðan tók líkamningurinn upp símtólið, hélt
því upp að eyranu og sagði miðstöð símanúmerið heima
hjá de Wykoff í Ramsey, New Jersey. Rödd brytans heyrð-
ist þegar hann svaraði í símann. Spyrjandanum var svarað
að frú de Wykoff væri ekki heima. Drengurinn lagði síma-
tólið á og virtist vera augnablik í þönkum. Síðan glaðnaði
yfir honum og hann sagði: „Nú veit ég. Við skulum síma
til Doc Bowers“ — þetta var hið lítt virðulega viðurnefni,
sem hann gaf lækninum. „Manstu númerið hans?“ spurði
De Wykoff. „Já“, sagði Patsy og í annað sinn þetta kvöld,
tók andadrengurinn upp símtólið og bar það upp að eyr-
anu á sér og talaði í símann. Þegar röddin á miðstöð svar-
aði, hálfsneri Patsy sér að hinum jarðneska vini sínum
og sagði með hálfgerðri óbeit: „Hún kallaði mig „frú“,
eins og honum fyndist eins og öðrum drengjum lítið gert
úr kalmennsku sinni með þessu og mislíkaði það. Miðstöð
að sá sem talaði væri gestur frá öðrum heimi, „dauður“
að sá se mtalaði væri gestur frá öðrum heimi, ,,dauður“
blaðsöludrengur.
Sagan af „Jimmy spör“.
Okkur er sagt, að hin andlega orka, sem stafar frá miðils-
fundunum, komi hinum ,,látnu“ fyrir sjónir sem vitaljós,
Börn í andaheiminum, sem þarfnast jarðneskrar hjálpar,
2