Morgunn - 01.12.1956, Blaðsíða 58

136
MORGUNN
þyturinn af baráttu, sem verður löng og hörð. Þessi bar-
átta kemur alltaf upp öðru hvoru. Ef þú gætir lesið mann-
kynssöguna líkt og við lesum hana í andaheiminum, myndir
þú sjá, að á vissum tímabilum berjast illt og gott. Stund-
um hafa óþroskaðir andar yfirtökin. Slík tímabil koma
venjulega eftir hinar stóru styrjaldir ykkar á jörðunni.
Þá hverfa svo margar sálir of snemma úr jarðneska lík-
amanum. Þá deyja menn óviðbúnir dauðanum, og á dán-
araugnablikinu eru þeir í æstu skapi, fullir af reiði, blóð-
þorsta og illum ástríðum. Eftir dauðann valda þeir miklu
og víðtæku tjóni. Fyrir sálina getur ekkert verið skað-
legra en að vera hrundið með ofbeldi úr líkamshjúpnum
og inn í andaheiminn í hefndarhug og með illum girndum.
Það er slæmt að vera rifinn frá jarðlífinu fyrr en þráður-
inn slitnar með eðlilegum hætti. Hverskonar tortíming
líkamans er þessvegna heimskuleg og ruddaleg. Ruddaleg
vegna þess að hún sýnir siðlausan þekkingarskort á lífs-
skilyrðunum hinum megin grafarinnar, og heimskuleg
vegna þess, að með þessu er verið að leysa óþroskaðan og
illan anda úr fjötrum og gefa honum aukinn mátt til að
valda tjóni.
Þið eruð blindingjar í meðferð ykkar á þeim, sem hafa
brotið lögin á jörðunni og fyrirskrifaðar siðgæðisreglur
ykkar. Fyrir ykkur verður einhver óþroskuð mannvera,
sem hefir gerzt brotleg gegn siðgæði ykkar og siðareglum.
Og óðara farið þið skemmstu leiðina og aukið mátt þessa
vesalings til að gjöra illt. 1 stað þess að vernda hann fyrir
illum áhrifum, fjarlægja hann hverri snerting við synd og
óhreinleika og ala hann upp við áhrif hreinleika og and-
legleika, svo að æðri vitsmunaverur geti smám saman unn-
ið gegn hinu illa, sem á hann leitar, já, í stað þessa færið
þið hann í fangelsi og komið honum í samfélag við glæpa-
menn, sem standa á líku stigi og hann, þar sem hópar af
lágum, vanþroskuðum öndum leita að koma og allt and-
rúmsloftið er eitrað, bæði af mönnum og lágum öndum.
Hve hryllileg skammsýni, hve óskaplegt hugsunarleysi!