Morgunn - 01.12.1956, Page 68

146
MORGUNN
Eftir um það bil eina mínútu sagði Jönsson:
„Þér hafið skrifað: hve margir íbúar eru í Svíþjóð?“
Þar sem þetta var rétt, hugsaði ég að tilrauninni væri lok-
ið, en Jönsson sat kyrr við hlið mér og bað mig að lána sér
ritblý. Ég gerði svo og dró hann nú á blað, sem líkt var
blaðinu, sem ég hafði skrifað spurningu mína á, fjórar
hliðstæðar, paralellar, línur. Við sátum við borð, og á borð-
inu var eini lampinn, sem lýsti herbergið. Jönsson bað mig
að slökkva á lampanum, og var mér það auðvelt vegna
þess að slökkvarinn sneri að mér. Meðan á þessu stóð,
hafði ég, að beiðni Jönssons, bréfið, sem ég hafði skrifa'ö
spurningu mína á, fjórum sinnum brotiö saman, í loJcaöri
hendi minni, vinstri hendi. Eftir um það bil fimmtán
sekúndur bað Jönsson mig að kveikja á lampanum aftur.
Vitanlega gerði ég það. Þá bað hann mig að opna saman-
brotna blaðið, sem ég hafði allan tímann haft í vandlega
lokaðri hendi minni, og skoða það vel.
Ég legg áherzlu á, að óhugsandi er, að Jönsson hafi get-
að dáleitt mig og þann veg hafi ég misst vald yfir blað-
inu í hendi mér þessar 15 sekúndur, því að sjálfur er ég
svo þaulvanur dávaldur, að mig getur enginn dáleitt. Ég
bið menn að taka eftir því, að ekki eitt augnablik hvarf
mér samanbrotni seðillinn úr hendi. Þessvegna er krafta-
verkið stórkostlegt, sem gerðist þarna í hótelherbergi
mínu. Ég opnaði samanbrotna blaðið og á þaö var ritaö
svariö: SJÖ MILLJÓNIR.
Þetta var ritað með rithendi, sem allsendis ólík er rit-
hendi Jönssons. Tvennt þykir mér merkilegast við þetta
mál, sem út af fyrir sig er nægilega merkilegt, það, að
svar við spurningu minni ritast á samanbrotið blað, sem
ekki hverfur augnablik úr lokaðri hendi minni á meðan:
1. Orðin sjö milljónir, var ritað nákvæmlega með blý-
inu í ritblýi mínu. Ég lít svo á, að þegar miðillinn fær
lánað ritblý mitt og dregur með því strikin fjögur á blað
fyrir framan sig, hafi blýið á blaðinu, fyrir miðilskraft