Morgunn


Morgunn - 01.06.1967, Blaðsíða 24

Morgunn - 01.06.1967, Blaðsíða 24
18 MORGUNN Vanþekking, á hvaða sviði sem er, kemur mönnum ætíð í koll fyrr eða síðar. Og háskalegust er hún jafnan á þeim sviðum, þar sem mestu varðar að vita hið rétta. Hinar ytri framfarir byggjast á þekkingu á náttúrunni og þeim lög- málum, sem þar ríkja. Lækningar líkamlegra meina eru fyrst og fremst komnar undir þekkingu á mannslíkaman- um og því, sem honum einkum stafar hætta af. Og nú er mönnum einnig að verða það æ ljósara, að þekking á sálar- lífi mannsins og þeim duldu eigindum, sem þar búa, sé eitt höfuðskilyrði þess, að unnt verði að greiða úr hinum flóknu samfélagsvandamálum og skapa skilyrði fyrir friði á jörð og aukinni hamingju og farsæld þess mannkyns, sem, þrátt fyrir framfarirnar, er nú hrjáðara og vegvilltara en nokkru sinni fyrr. Einn þáttur þessarar þekkingar, og að margra dómi sú veigamesta, er að afla öruggrar og ótvíræðrar visneskju um það, hvort sál mannsins er aðeins stundarfyrirbæri í frum- um heilans og taugakerfisins, sem hverfur og verður að engu þegar líkaminn deyr, eða hvort hún sé sjálfstæður veruleiki eða verund, sem á fyrir höndum að halda áfram að þroskast á öðru tilverusviði, eftir dauða líkamans. Reynslan sýnir það og sannar áþreifanlega, að rannsókn- ir á þessum málum og aukin þekking á þeim er ekki aðeins mikilvæg í þessu jarðneska lífi og gefur mönnum nýja og bjartari sýn yfir tilgang þess og takmark, gildi þess og ábyrgð, heldur hefur og viðhorf okkar sjálfra til þeirra afar víðtæk áhrif á alla lífsskoðun okkar og breytni. Þess vegna er það ekki aðeins óhyggilegt, heldur beinlínis hættulegt að láta sig þessi mál engu skipta, að maður ekki tali um þá, sem beinlínis sýna sálarrannsóknunum andúð, reyna að gera þær tortryggilegar á alian hátt og virðast hvorki hafa áhuga á að vita hið sanna og rétta um þessar rannsóknir né sýnast telja örugga þekkingu um það, hvort maðurinn sé sál, sem lifi eftir líkamsdauðann, eða ekki, vera þess virði, að reynt sé að afla hennar. Og þess vegna ber einnig hver sú kirkja þunga ábyrgð, sem ekki hirðir um að fylgjast með vísinda-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.