Morgunn


Morgunn - 01.06.1967, Qupperneq 25

Morgunn - 01.06.1967, Qupperneq 25
MORGUNN 19 legum rannsóknum á þessum sviðum, en lætur sér nægja að halda að mönnum röngum og úreltum erfikenningum, sem hugsandi menn eru löngu hættir að leggja nokkurn trúnað á. Dr. Wickland hefur, fyrir eigin reynslu og rannsóknir, gjörsamlega sannfærzt um það, að sál mannsins lifi af lík- amsdauðann, og að hún geti, þegar hagstæð skilyrði eru fyrir hendi, náð sambandi við þá, sem lifa hér á jörð. Og jafnframt hefur reynsla hans, og þeirra hjónanna, sannfært þau um það, að það sé beinlínis hættulegt fyrir menn að vanrækja að hugsa um þessi mál og gera sér ljósa grein fyrir þeim möguleika, sem þau hjónin raunar telja vera óyggj- andi staðreynd, að líf sé að loknu þessu. Að láta þetta með öllu undir höfuð leggjast, geti og hljóti að valda þeim óþæg- indum og vanlíðan, einkum fyrst eftir dauðann, og gera þeim margfalt erfiðara að átta sig á þeim umskiptum, sem orðin eru. Þessu til sönnunar tilfærir hann í bók sinni mörg dæmi. En ég verð að láta nægja hér að segja aðeins frá einu þeirra. Ég stytti frásögnina allmikið, án þess þó að raska að nokkru meginefni hennar. „Fyrir nokkrum árum áttum við hjónin góða vinkonu, F. W. að nafni. Hún bjó þá í New York og var gift manni, sem henni þótti mjög vænt um. Þau voru hamingjusöm og lifðu heilbrigðu og farsælu lífi. Að einu leyti var þó viðhorf þeirra mjög ólíkt. Frúin var áhugasöm um andleg mál og mjög hlynnt spritisma, en um hann gegndi allt öðru máli. Hann var efnishyggjumaður i húð og hár, taldi sig trúleys- ingja og kvaðst vera sannfærður um, að öllu væri lokið í dauðanum, og allar kenningar um framhaldslíf og samband við látna menn væri hégóminn einber. Um þetta viðhorf sitt ræddi hann stundum við konu sína og sagðist vera staðráð- inn í því að fyrirfara sér, ef hann missti hana, því þá væri hfið sér einskis virði framar. Og hann réði henni til að gera það sama, ef hann dæi á undan henni, og vildi jafnvel taka af henni loforð um að gera það. En hún færðist eindregið undan að gefa slíkt loforð. Nú ber svo við, að maður hennar veikist skyndilega og
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120

x

Morgunn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.