Morgunn - 01.12.1973, Side 6

84
MORGUNN
með „stórmennskubrjálæði“ eða eitthvert annað óeðli eða geð-
veiklun. Staðreyndir hafa meira að segja sýnt að til eru þeir,
sem líta svo á, að ég sé sjálfur „andkristur“, „falsspámaður“
eða þess háttar.
Þetta fólk hefur smám saman látið sefjast af þeirri skoðun
eða bundið sig rígfast við hana, að hinar svokölluðu „opinber-
anir“ séu fyrirbæri, sem aðeins verði tengd við persónur biblí-
unnar fyrr á tímum. Þótt prédikað hafi verið í samræmi við vit-
undarstig þessara manna árþúsundum saman frá prédikunar-
stólum í borgum og sveitum, frá ræðustólum undir berum
himni í skógum og á ströndum, á götum og torgum, og 'hrópað
til mannanna, að „andi Guðs sveif yfir vötnunum“, — „Guð
talaði“ til Adams og Evu, — „Guð talaði“ við Móse, — „Guð
talaði“ til spámannanna, — Jesús „ummyndaðist“ á fjallinu,
— postulamir urðu „yfirskyggðir heilögum anda“, er birtist
sem „eldlegar tungur yfir höfðum þeirra“, — Páll „sveipaðist
hvítu ljósi“ á leiðinni til Damaskus o. s. frv., — þá munu flest-
ir á þessu sama vitundarstigi verða síðastir manna til að skilja,
síðastir til að trúa því, að slíkir atburðir gætu alveg eins vel átt
sér stað nú á dögum, gætu gerzt hér mitt á meðal vor á hinni
nýtízkulegu og vísindalegu tækniöld.
Fólki þessa vitundarstigs finnst það ofur eðlilegt, að „andi
Guðs“ birtist Móse í mynd „brennandi þymirunnans“ og „hið
hvíta ljós“ leiftraði um Pál. Þótt sá fyrrnefndi væri morðingi
og hinn síðarnefndi harðsnúinn andstæðingur og ofsækjandi
Krists, eru menn óbifanlegir í trúnni á sannindi þessara frá-
sagna. En komi maður fram í dag og segi frá því, að hann hafi
verið „yfirskyggður heilögum anda“, að „hann og faðirinn séu
eitt“, að hann hafi sjálfur orðið „vegurinn, sannleikurinn og
lífið“, verður honum ekki trúað, heldur þvert á móti hneyksl-
ast á honum, jafnvel hversu heiðarlegur og hreinlífur sem
hann er, — jafnvel þótt hann geti stutt staðhæfingu sína vís-
indalegum rökum.
En þetta er alveg eðlilegt. Með tilliti til rökhugsunar og
greininga á trúarlega sviðinu eru þessir menn ekki ennþá
frjálsir. Þeir eru ekki ennþá svo sjálfstæðir, að þeir þori að