Morgunn - 01.12.1973, Qupperneq 9

TJPPHAF KÖLLUNAR MINNAH
87
telur þér hafa hlotnazt allt í krafti „trúarinnar“, álítur þig
„frelsaðan“, finnur þig „sælan“. Gerðu þér skiljanlegt, að frá-
sögn min er aftur á móti beinlínis ætluð öllum þeim mönnxun,
sem hafa þroska til að dæma ekki út frá eigin ímyndun, út frá
„trú“, heldur eru eingöngu einlægir sannleiksleitendur, sem
alger þekking eða staðreynd er heilög og hið eina takmark við-
leitni þeirra og hinn eini sanni grundvöllur rökfærslu þeirra
og þar með dómgreindar þeirra og breytni.
IV
Hví skyldu „opinberanir“ ekki eins geta átt sér staS nú á dög-
um og í fornöld?
Þín eigin trúarbrögð kenna þér, að til sé eitthvað, sem
„trúnni“ er æðra, það er hin raunverulega eigin reynsla af ljós-
inu, og sé hún ekki fyrir hendi, veitist þér aldrei eða öðlast þú
nokkru sinni hið guðdómlega ljós trúarinnar, myndir aldrei
hafa orðið nokkurs var um Guðdóm, um hinar miklu niðurstöð-
ur lífsins eða hin eilífu sannindi: „Eins og maðurinn sáir, svo
mun hann og uppskera“, „sælir eru hreinhjartaðir, þvi að þeir
munu Guð sjá“, — „elskið hver annan“, — „allt er harla gott“
o. s. frv., sem mynda einmitt i heild burðarás allrar tilveru.
Ef Móses, spámennimir, heimslausnaramir, postularnir og
aðrir frumkvöðlar vizkunnar i veraldarsögunni hefðu ekki
skynjað Guðs anda, hvemig hefði þá biblían eða aðrar guðdóm-
legar fræðibækur getað orðið til? Hvemig hefðir þú þá mátt
öðlast þá „frelsun“ eða „sælu“, sem nú er undirstaðan að allri
þinni lífshamingju? ■—- Það er staðreynd, að þessi fyrrnefndu
stórmenni hafa fært hugarheimi mannkynsins ný, guðdómleg
sjónarmið, en þar með er það einnig staðreynd, að þeir em upp-
hafsmenn einhvers, sem þeir hafa ekki lesið um áður, einhvers,
sem aðrir ihafa ekki getað sagt þeim. Þessi nýju sjónarmið hafa
því myndazt í þeirra eigin vitund, i hug þeirra, og eru því
sjálfsreynsla og þar með frumþekking.
En úr þvi að það er staðreynd, að hin guðlega vizka hefur
öldum saman borizt heiminum gegnum menn, sem hæfir vom