Uppeldi og menntun - 01.01.2011, Qupperneq 127

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 20 (1) 2011 127
KriStÍn ValSdÓttir
lögunum. Það hæfir að mínu mati markhópnum einstaklega vel. Á seinni sönglaga-
diskinum eru þau sönglög sem skráð eru í fyrri hluta bókarinnar og þeim síðasta.
Flytjendur eru Margrét Kristjánsdóttir sem leikur á fiðlu og Karl Roth sem leikur á
gítar. Flutningurinn er mjög góður og léttur, við hæfi laganna. Ég velti því aðeins fyrir
mér við hlustun hvort gítarlögin í bókinni ætti einungis að leika á gítarinn sem hjálp
fyrir þann sem væri að spila. Þannig gæti óreyndur gítarleikari æft sig með diskinum
með réttum slögum. Þriðji diskurinn inniheldur svo tónlist í flutningi Sinfóníuhljóm-
sveitar Íslands. Það eru upptökur frá tónleikum hljómsveitarinnar af völdum verkum
sem gjarnan þykja henta vel fyrir yngri hlustendur. Þetta eru skemmtilega valin dæmi
með góðum leiðbeiningum í fínum flutningi.
Vefefnið virðist einhvers konar aukaefni og þar má m.a. finna greinar úr Netlu eftir
Sigríði og laglínur sönglaga.
Í stuttu máli er hér um að ræða umfangsmikið og gott framlag til tónlistaruppeldis.
Bók Sigríðar er tvískipt; fræðilegt yfirlit og námsefni. Hinn fræðilegi hluti þjónar fyrst
og fremst því hlutverki að gefa innsýn í fræðin án þess að við þau sé bætt. Helsti styrkur
hans er að gefa námsefninu aukið vægi með tengingu við hinn fræðilega bakgrunn
og stendur efnið fyllilega undir því markmiði að bæta úr brýnni þörf fyrir námsefni í
tónlist á því skólastigi.
Elfa Lilja Gísladóttir er píanókennari að mennt, með framhaldsmenntun í tónlistar-
og hreyfiuppeldi. Frá árinu 1992 hefur hún kennt ungum börnum í Kramhúsinu og í
Tónskóla Sigursveins. Einnig hefur hún kennt og haldið fyrirlestra um tónlistarupp-
eldi á ótal námskeiðum fyrir leiðbeinendur og kennara.
Hring eftir hring, sem kom út síðla árs 2009, er hluti af afrakstri meistararitgerðar
Elfu Lilju frá námi hennar við Orff-stofnunina við Mozarteum-tónlistarháskólann í
Salzburg. Í ritgerðinni, sem kallast á íslensku Leikskólabarnið: Hvernig verður námsefni
til?, skoðaði hún Aðalnámskrá leikskóla og bar saman við sambærilegar námskrár á
Norðurlöndum.
Hring eftir hring er byggð á niðurstöðum þeirrar rannsóknar og valdi höfundur þá
þætti sem hann telur mynda grundvöll fjölbreytts tónlistaruppeldis fyrir fjögurra til
sex ára börn. Bókinni er skipt í fjórtán kafla en hefst á inngangi þar sem höfundur
fjallar í stuttu máli um mikilvægi tónlistar- og hreyfiuppeldis, hlutverk leiðbeinandans
og um Carl Orff tónskáld, höfund þeirrar hugmyndafræði sem efniviðurinn byggist
á. Í lokin er skrá yfir sönglög ásamt skrá yfir efni á þeim tveimur geisladiskum sem
fylgja bókinni, og heimildaskrá.
Uppbygging bókarinnar er mjög skýr. Í hverjum kafla er tekið fyrir ákveðið þema,
s.s. öndun og rödd, heimasmíðuð hljóðfæri eða dansar. Hver kafli hefst á umfjöllun um
efnið og ráðleggingum til lesanda og síðan eru lagðar fram kennsluhugmyndir sem
hæfa hverju þema með nótum, textum eða leiðbeiningum og texta eftir því sem við á.
Í fyrsta kafla er eingöngu unnið með nafna- og kveðjuleiki. Af eigin reynslu úr
tónlistarkennslu veit ég að slíkir söngleikir eru gulls ígildi. Þarna eru leikir sem
bjóða börnin velkomin og kveðja en einnig margir leikir þar sem hægt er að flétta
nöfn barnanna inn í texta meðan sungið er og dansað. Allir slíkir leikir halda athygli
lítilla sálna sem bíða spenntar eftir því að nafnið sitt verði sungið. Næstu þrír kaflar
(nr. 2–4) eru helgaðir röddinni. Fyrst er fjallað um öndun og mannsröddina, tengt