Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Blaðsíða 66
82
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
búið. Kvöddum vér þá gestina með
trega og hjartagróinni þökk fyrir
viðtökur þeirra og höfðingsskap,
er þeir höfðu sýnt oss yfir þenna
tíma, sem dvalið var á ættjörðinni.
Þegar eimlúður skipsins blés til
burtferðar, var kveikt á öllum raf-
Ijósum Reykjavíkur, svo að til að
sjá var borgin sem eitt eldhaf. •—
“Ægir” dró sig hægt og gætilega
frá skipshliðinni. Samverustund-
inni og samfundunum var lokið að
þessu sinni, en endurminningin um
þá mun lifa í þakklátum hjörtum
eins lengi og lífið endist.
er fylkisþingmaður, W. H. Paulson flutti að Lögbergi 26. júní á þúsund ára afmælis-
hátíð Alþingis, fyrir hönd Saskatchewan fylkis.
Atburðurinn mesti í sögu þessa
lands, stofnan lýðveldis og Alþing-
is, fyrir 1000 árum síðan, hefir um
þessar mundir vakið athygli ment-
aðra þjóða.
Stjórnarsaga íslands hefir lengi
verið lokuð bók. Nú, þegar heim-
urinn er loks farinn í henni að
blaða, birtast ný merki þess, að
menning mörg, sem ný er kölluð,
sé framþróun hugsjóna, er rætur
festu í löngu liðnum öldum.
íslenzka sagnalistin, skáldlistin,
bóklistin löll, hefir lengi verið kunn
og í hávegum höfð meðal fræði-
manna margra þjóða. Líka er við-
urkent og metið, að íslendingar ein-
ir hafa, um margar aldir varið hina
fornu, hreinu og fögru norrænu
tungu, sem lifandi tungumál þjóð-
ar sinnar, fram á þenna dag. Og
sæmd tel eg það ríki því, Sask-
atchewan, sem eg liefi þann heiður
að mæta hér fyrir, að hinn mikil-
hæfi stjórnarformaður þess les, tal-
ar og ritar íslenzka tungu.
Sá tími fer í hönd, sé hann ekki
þegar kominn, að þjóðir verða
mældar og metnar eftir manngildi
meir en mannfjölda.
Stóra smáþjóð! Smáa stórþjóð!
Frá Saskatchewan flyt eg yður, af
einum huga þeirrar miljónar manna
og kvenna, er þar búa, bróður-
kveðju; þökk fyrir skerf þann, er
þér hafið lagt til menningar þessa
heims og óskir blessunar, vegs og
gæfu í mikilli framtíð.