Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Blaðsíða 71
ALÞINGISHÁTÍÐIN
37
■virðingarskyni við hátíðarhald
þetta.
Tillagan flytur Alþingi og ís-
lendingum kveðju og árnaðaróskir
allra íbúa Norður Dakota. Kveðj-
urnar eru mæltar af alhuga, því
hver einasti íbúi Norður Dakota,
af hvaða bergi sem hann er brot-
inn, er undantekningarlaust íslands
vinur og íslendinga. Hinar sameig-
inlegu heillaóskir þeirra færi eg ís-
lenzku þjóðinni á þessurn degi.
En svo flyt eg sérstaka kveðju
frá íslendingum, sem búsettir eru
í Norður-Dakota. Þeir dvelja í
huganum á íslandi í dag. Þeir
nnnnast atburða æskuáranna. Þeir
Tifja upp í huganum úr fornsög-
unum minningar um forfeðurna.
Þesskonar sögur brýna þá til
framsóknar, veita þeim nýjan þrótt,
vekja hjá þeim sérstakar tilfinn-
ingar og endurnýja ásetning
þeirra að verða íslandi til sæmd
ar, jafnvel þótt orðnir séu borgarar
í fjarlægu landi. Þeir fagna með öll-
um íslendingum yfir hátíð þessari.
heir gleðjast yfir hinum miklu
framförum er hér háfa orðið. Þeir
v>lja ekki einungis heiðra frum-
herjana, er fyrstir manna námu hér
iand og stofnuðu Alþingi, sem nú
er þúsund ára gamalt, heldur og
einnig hina núlifandi kynslóð, sem
gert hefir svo mikið og er að gera
Svo mikið íslandi til eflingar. Það
er mér ósegjanleg ánægja, frá þess.
um helga stað, að bera yöur liinar
hjartfólgnustu kveðjur íslendinga í
Norður Dakota. Guð blessi ísland
°g íslendinga.’’
Að svo mæltu afhenti ræðumað-
ur háttvirtum forseta sameinaðs
þings, herra Ásgeiri Ásgeirssyni, liið
skrautritaða og fagra afrit þings-
ályktunartillögunnar.
Að ræðuhöldunum loknum var
skotið á loft undra fögrum og töfr_
andi flugeldum. Samfara skot-
dynkjunum og þrumugnýnum flugu
sindrandi vígahnettir um loftið. Úr
marglitum reykjarmöknum sigu
síöan niður fánar allra ríkjanna
er gesti áttu á hátíðinni, og blöktu
mjúklega yfir höfði manns.
Aðal atriðið annan hátíðisdaginn
var undirritun á samningi milli ís-
lands, Danmerkur, Noregs, Sví-
þjóðar og Finnlands, sem ákveður
og fyrirskipar gerðardóm í öllum
málurn, undantekningarlaust, sem
misklíð kynni að valda milli þess-
ara þjóða. Auðsjáanlega voru ís-
lendingar meir hrifnir af þessu
heldur en af hinurn 7 bryndrekum.
er lágu á Reykjavíkurhöfn. ísland
hefir hvorki landher né sjóher.
Hefir aðeins 2 strandgæzluskip og
2 flugvélar til verndar fiskimiðum.
ísland hefir aldrei átt í ófriði né
hefir verið á það ráðist. Meðan á
heimsstyrjöldinni stóð verzlaði það
aðallega við Bandaríkin.
Síðdegis annan hátíðisdaginn var
Vestur-íslendingum fagnað og flutt
sérstakt ávarp að Lögbergi. Því
var svarað prýðilega í bundnu og
óbundnu máli af séra Jónasi A.
Sigurðssyni, forseta ÞjöðrækniS-
félags íslendinga í Vesturheimi.
Þá var söguleg sýning, er sýndi
fyrstu þingsetu fyrir 1000 árum
síðan.
Hinn glæsilegi og tignarlegi bún-
ingur fornmanna — og hár og
skegg, sem þá tíðkaðist — var ná-
kvæmlega stældur eftir beztu heim_
ildum; ennfremur ræður, málfæri
og látbragð þessara brautryðjenda