Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Blaðsíða 89

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Blaðsíða 89
EGGERT JÓHANNSSON 55 inn; en liann var ekki framgjarn maður að eðlisfari, og það var eins og hann vildi draga sig í hlé á öll- um mannamótum. Samt var hann jafnan glaður og skemtinn í hópi vina sinna og vandamanna; þá var hann ræðinn, og sagði svo vel frá, að yndi var á að hlýða. — Eg heyrði hann aðeins einu sinni flytja erindi á opinbem samkomu. Það var sum - arið 1890, þegar íslendingar í Win- nipeg héldu í fyrsta sinn “íslend- ingadag”. Hátíðin var haldin í hin- um svonefnda Victoria-garði á Rauðárbakkanum, og var þar sam- ankomið fjölmenni mikið, og þar á meðal margir nafnkendir menn, bæði innlendir og íslenzkir, svo að sjaldan hefir verið meira mannval saman komið á íslenzkri samlcomu hér vestan hafs. Þar voru þeir: Einar Hjörleifsson Kvaran, Gestur Pálsson, séra Jón Bjarnason, Jón Ólafsson, Kristinn Stefánsson, W. H. Paulson og Eggert Jóhannsson; og fluttu þeir allir ræöur, ef eg man rétt, eða lásu upp frumort kvæði, að undanteknum Gesti Pálssyni, er var ekki frískur þann dag. Mæltu þeir allir á íslenzká tungu, nema Eggert; og W H. Paulson, sem var forseti dagsins, talaði bæði á enslcu og íslenzku. Ræða Eggerts var skrifuð, og las hann hana skýrt og áheyrilega, og vakti hún mikla, eft- irtekt, því hún var snildarlega sam- ’n og efnisrík. Á meðal hinna inn- lendu merkismanna, sem þar voru staddir og fluttu ræður, voru þeir: Schultz fylkisstjóri, Taylor Banda- Hkja-konsúll, Scarth sambandsþing maður og Col. Thomas Scott; og var auðheyrt á orðum þeirra, að þeim fanst mikið til ræðu Eggerts koma, og tóku þeir til greina ýms atriöi, sem í henni voru, og fóru lofsam- legum orðum um íslendinga. Og það var Eggert Jóhannsson, sem fyrstur allra manna hvatti til þess, að Vestur-íslendingar héldu árlega “íslendingadag” (sbr. rit- gerðin: “íslendinga-hátíð’’, í Heims- kringlu 19. júlí 1888). Hann var og fyrsti máðurinn til að rita um mál- efni íslenzkra verkamanna í Winni- peg, og að hvetja þá til að mynda með sér félagsskap; og hafa margir þeirra borið hlýjan hug til hans síö- an. Þegar Eggert hætti við blaða- mensku, árið 1897, fluttist hann og fjölskylda lians til Nýja íslands, og dvaldi þar tvö ár, og var hann um tíma kennari við alþýðuskóla í hinni svokölluðn ísafoldarbygð. Og þó hann hefði aldrei á kennaraskóla gengið, þá þótti hann samt ágætur kennari; enda stundaði hann það starf með frábærri nákvæmni og al- úð. Og að líkindum hefði hann hald- ið lengur áfram við það starf, ef homnn hefði ekki alt í einu boðist lífvænlegri staða, því að um vorið 1900 komst hann að skrifarastörf- um í landskjalastofu (Land Titles Office) Manitobafylkis. Eftir það dró hann sig smátt og smátt út úr öllum félagsskap, og var mjög lítiö eða ekkert við íslenzk mál riðinn upp frá því. En hann leysti hin nýju störf sín af hendi með mikilli vandvirkni og samvizkusemi, eins og alt annað, sem hann tók sér fyr- ir hendur að gera. í trúmálum var hann frjálslyndur. En hann talaði mjög sjaldan um trúarbrögð, og hélt sér alveg utan við öll kirkjumál. Og eg man ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.