Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Qupperneq 150

116
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ISLENDINGA
ið fólgið i hinu árlega þjóðminningar há-
tíðarhaldi, eða Islendingadeginum. Tókst
hann prýðilega s.l. sumar, meðal annars
sakir mikillar veðurblíðu og góðrar að-
sóknar. Ársfundur var haldinn s.l. 1.
nóvember, sem leiddi i ljós, að góðir og
gildir félagar voru 57; tekjur $552.00,
en útgjöld $425.00. Reglulegir fundir
hafa verið haldnir 6, og verið haldnir
fleiri, ef óvenjumikil fimbulfrost og fann-
kyngi líðandi vetrar hefði eigi þráfald-
lega hindrað samgöngur, er fundir voru
auglýstir. Hins vegar hafa mun fleiri
stjórnarnefndarfundir verið haldnir.
Mörgum deildarmeðlimum svíður það
sárt, að eigi reyndist unt að halda uppi
ungmennasöngkenslu þetta starfsár. At-
vinnuhættir bygðarinnar hafa árum sam
an verið mjög örðugir, og aldrei fremur
en nú. Hafa bygðarmenn sumir fyrir
þær sakir að nokkru mist móðinn við
kostnaðarsöm félagssamtök. En strax og
úr greiðist, mun mönnum leika hugur á
því, að koma á bæði söngkenslu og fram-
sögn í íslenzkri tungu. Núverandi forseti
er séra Carl J. Olson, og hefir hann sýnt
mikinn áhuga í starfi sínu.
Wynyard, 20. febr. 1930.
Friðrik A. Friðriksson.
Skógræktarmálið var þá tekið til um-
ræðu. Hafði dr. Sig. Júl. Jóhannesson
framsögu í því máli, og las upp skýrslu
milliþinganefndar, er svo hljóðar:
Skýrsla skóggræðslunefndarinnar.
Við undirritaðir, sem skipaðir vorum
í nefnd á síðasta þingi Þjóðræknisfélags-
ins, til þess að hafa skóggræðslumálið
með höndum, gefum eftirfarandi skýrslu:
1. Nefndin skifti þannig með sér verk-
um, að Björn Magnússon var kosinn for-
maður, og dr. Sig. Júl. Jóhannesson skrif-
ari.
2. Sex fundir voru haldnir á árinu,
á heimili Björns Magnússonar, 1 á heim-
ili Arna Eggertssonar, og 1 á heimili sr.
Rúnólfs Marteinssonar.
3. Nefndin gekst auk þessa fyrir, að
almennur fundur var haldinn meðal Is-
lendinga í Winnipeg; fór hann fram í
Goodtemplarahúsinu. Þessi fundur var
haldinn í því skyni að ræða málið.
4. Skrifari nefndarinnar ritaði Sigur-
jóni Péturssyni á Islandi, til þess að
grenslast eftir, hver væri stefna og hverj-
ar tillögur ungmennafélaganna heima um
skóggræðslumálið — en það var árang-
urslaust.
5. Séra Rúnólfur Marteinsson gerði tii-
raun til þess að fá aðstoð ensku kirkj
unnar í sambandi við trúboða hennar i
Norður-Canada; fanst honum þannig
mundi verða kleift að fá útsæði með til-
tölulega litlum kostnaði. Sú tilraun varð
einnig árangurslaus.
6. Forseti nefndarinnar hefir skrifað
greinar um málið í bæði íslenzku viku-
blöðin, til þess að reyna að vekja áhuga
almennings á málinu og skýra það.
Herra Björn Magnússon formaður
nefndarinnar, kom fram með þá skoðun
í byrjun ársins, að stotna þyrfti til fjár-
söfnunar í því augnamiði að vinna að
skóggræðslumálinu. Vildi hann að nefnd-
in gengist fyrir því, að safna $10,000.
Benti hann á að reyna mætti að fá 100
manns til þess að gefa $10.00 á ári í 10
ár; með því væri sjóðurinn fenginn.
Önnur tillaga hans var sú, að fá gerð-
an hugmynda uppdrátt, af lendingu Leifs
hepna, láta prenta hann og selja til á-
góða fyrir skóggræðslusjóðinn. Bjóst
hann við að fjöldi fólks af öllum þjóðum
mundi kaupa slíka mynd.
Þá lagði herra Björn Magnússon það
einnig til, að nefndin gengist fyrir þvi,
að ferðast yrði meðal fólks, bæði hér og
heima til þess að vekja áhuga fyrir mál-
inu — byrja þannig á því að rækta
viljarætur í huga þjóðarinnar beggja
megin hafsins, þessu máli til styrktar.
Meirihluti nefndarinnar taldi vand-
kvæði á því að koma þessum tillögum
í framkvæmd — sérstaklega að því er
fjársöfnunina snerti. Var það einkum til
þess að ræða þessi mál, sem almenni
fundurinn var boðaður; en áhugaleysi al-
mennings kom þar greinilega í ljós; fund-
inn sóttu aðeins örfáir, þótt þar ætti að
gefa öllum kost á að ræða málið og koma
með tillögur því viðvíkjandi; bæði þá og
endrarnær hefir fólk yfirleitt látið sig
málið litlu skifta.
Þó skal það tekið fram, að siðastliðna
inánuði hefir nokkur vakning átt sér stað