Læknablaðið - 01.08.1923, Blaðsíða 132

230
LÆKNABLAÐIÐ
fcjúklingsins. Sjúklingar mínir hafa hingaö til aldrei' svelt þannig sjálf-
rátt lengur en sjö daga.
Ofdrykkjumenn. Sökum þess, a'ö eg liefi séö hve mikil áhrif vatns-
kostur hefir á undirvitundarlíf geöveikra manna, hefir mér dottiö i hug,
hvort ekki mætti lækna ofdrykkjumenn meö sams konar aöferö. Áhrif
eöa verkanir vatnskostsins koma aö sama skapi fyr í ljós, sem geöveikin
er yngri og raskiö í sálarlífí sjúklingsins minna. Nú ber ekki mikiö á
raski sálarlífsins hjá ofdrvkkjumönnum i samanburöi viö þaö, sem er
aö finna hjá þeim, er hafa bilaöa geösmuni. Mætti því þúast við, að þaö
senr hefir bætandi áhrif á psychosur myndi ef til vill hafa enn þá meiri
áhrif á ofdrykkjulöngun manna.
Þegar fariö er aö grenslast eftir þvi, hvert álit óreglumenn hafa á
drykkjuskap, þá er mjög eftirtektarvert, hversu lítiö ])eim finst til um
hann. Þegar þeir eru spuröir aö því, hvort þeim þyki ekki allískyggilegt
aö vera háöir ofdrykkjufýsninni, þá segja þeir, og viröast vera alveg
sannfæröir um, aö ]>eir segi eins og er: ,,Nei, þaö er algerlega misskiln-
ingur, aö eg sé þræll vínnautnarinnar. Eg get hætt aö drekka hve nær
sem eg vil. Ef eg væri sannfærður um aö eg væri aö fara i hundana, þá
hætti eg óöara aö drekka." Þannig eöa þessu líkt hafa rnargir drykkju-
menn sagt viö mi'g. Og þaö er alveg satt, aö háskinn getur veriö þeirn
lengi hulinn. Og ef ])eir koma auga á hann, áður en þaö er oröiö of seint,
getur svo farið, aö þeir átti sig; taki aö hræöast afdrif ofdrykkjumanns-
ins. Sjálfselskan veröur þá til þess að bjarga þeim. Hún grípur þá heljar-
tökum og hætta þeir þá alt í einu.
En svo er annar flokkur drykkjumanna. Hann er mjög fámennur í
samanburöi viö hina. Þeir, er tilheyra þessum flokk, kannast óöara viö
að þeir séu algerlega háöir ofdrykkjufýsninni. Þaö. sem þeir eiga sam-
merkt viö hinn flokkinn er þaö, aö þeir hafa hvorutveggja löngunina
og svo hitt, að þeim finst, sem ])eir geti ekki veriö án vínsins. Öörum
þykir sem hann þurfi ekki að neita sér um nautnina, en hinum finst sem
hann geti ekki lifaö án vinsins; báðir eru á valdi þess.
Hér kernur fram greinilegt hugarástand, sem hefir mjög mikil áhrif
á undirvitund mannsins. Báöir þessir flokkar telja sér trú um, að bæri-
ieg liöun þeirra sé aöallega undir því komin, aö þeir haldi áfram að
drekka. Drykkjuskaparlöngunin hlýtur ])ví að haldast viö hjá báö-
um, hvort sem hún gerir þá að sídrekkandi mönnum eöa tímabilsdrykkju-
mönnum (,.kvartalsdrankere“).
Starfsemi undirvitundarinnar getur veriö sú sama. Annar suggestio-
nerar nauðsynina á áframhaldandi áfengisnautn, en hi'nn að honum sé
nauðsynlegt aö drekka einstöku sinnum, nokkra daga i senn.
En ef nú væri unt að hafa heillavænleg áhrif á undirvitund þessara
manna, mætti ef til vill útrýma ])essum áfengis-,,autosuggestionum“, eða
,.idea fixa“. Og þá ætti lækningin aö koma af sjálfu sér.
Þaö eru miklar líkur til ])ess, aö vatnskosturinn gætii orðið til ])ess aö
veita mönnum öfluga „kontra-suggestion“. Ef þessir drykkjumenn væru
teknir meöan þeir eru ölóöir, og settir á vatnskost, og látnir svo vera
á honum t. d. 14 sólarhringa, þá eru mjög miklar likur til, aö þeir vend-
ust brátt af víninu. Þegar þeir heföu veriö á vatnsfæðinu þennan tíma,
ætti aö láta þá hafa létt og auðmelt fæöi, Og lofa þeim svo aö eiga sig.