Læknablaðið - 01.12.1934, Síða 10

112
LÆKNABLAÐIÐ
koma því úr skuldum. Á fundi í L. R. u. janúar 1926 var, eftir tillögu
ritstjórnarinnar, samþykt aíS lækka verÖ blaíSsins ni'ður í 20 krónur.
Á aðalfundi L. I. 28. júní 1927 kom fram till. frá Þorb. Þórðarsyni,
um að L. R. og L. I. rynni saman og yrðu eitt félag. HreyfSi G. H. þá
því, að bæÖi félögin stæðu að útgáfu Lbl. og þá L. 1. aí5 ^3, en L. R. að
t/3, og tilnefndi þá L. I. tvo af ritstj. blaðsins, en L. R. einn og bar fram
þessa till.: „Fundurinn telur æskilegt, að L. í. annist að nokkru levti út-
gáfu Lbl. og felur stjórninni að leita samninga um þaS við stjórn L. R.“.
Tillagan var feld með 10 atkvæðum gegn 4.
Á fundi L. R. 13. febrúar 1928 kom fram tillaga (G. Cl.) um að lækka
blaðið niður í 15 kr., til þess að auka því útbreiðslu og nefnd kosin til
þess að hafa þa'S meo höndum. Hafði blaSiS þá mist styrkinn úr sátt-
málasjóSi. Var kosin nefnd. VerSur ekki séS, hvernig tillögur hennar voru,
en verS blaSsins var lækkaS niSur í 15 krónur og hélst svo árin '28 og '29.
Fór nú fjárhagnum aftur heldur hrakandi, svo aS á fundi í L. R. 9.
maí kom fram tillaga (H. G.) um aS blaSiS kærni aS eins 6 sinnum á ári.
ASrir vildu heldur hækka verS blaSsins en fækka eintökum. Var samþykt
tillaga frá ritstj., um aS verSiS yrSi 25 kr., en læknanemar og kandidat-
ar, þar til þeir fengju fastar stöSur, fengju þaS fvrir 5 krónur. Á aSal-
fundi L. 1. um voriS lýsti ritstj. því yfir, aS blaSiS skuldaSi kr. 074.02,
en ætti útistandandi 690 kr. hjá meSlimum L. 1. og auk þess 1986 kr.
hjá öSrum. Fór hún fram á, aS L. í. legSi blaSinu 690 kr. styrk og þá
rnundi þaS geta staSist. Var þaS samþykt. Hefir jiaS verS haldist siSan.
Innheimtu blaSsins hafSi ritstjórinn á hendi þangaS til 1928, aS ráSinn
var sérstakur reikningshaldari. HafSi hann innheimtuna á hendi til árs-
loka 1932, en þá tók Rannsóknarstofa Háskólans viS henni, þar eS hitt
fyrirkomulagiS þótti ekki gefast vel. Innheimtan hefir altaf veriS út af
fyrir sig, nema árin 1930 til 1931, þá var verS blaSsins innifaliS i ár-
gjaldi til L. I., en þar sem þaS fyrirkomulag ekki þótti gefast vel, ])á var
á aSalfundi L. 1. 1932 samþykt. aS slíta þeirri sameiningu.
Um efni blaSsins hafa litlar umræSur orSiS. Á fundi í L. R. 11. febrúar
1924 varS þó umræSa um fréttir og samning Lbl. og þótti sumum þær
ótækar (of gamlar). Vildu, aS læknar símuSu blaSinu, ef sóftir væru á
ferSinni og aS samtíningurinn væri feldur niSur, en aftur þá mcira af
„referötum", aSrir vildu ekki missa samtining eSa fréttir.
Þrátt fyrir afar hátt verS o£ alla fjárhagslega erfiSleika, sem blaSiS
hefir átt viS aS striSa, þá hefir aldrei komiS frani nein rödd um að leggia
blaSiS niður, svo aS öllum virðist vera Ijós þýðing þess og gagn fyrir ísl.
læknastétt og framtíS þess ætti því aS vera liorgiS úr þessu.
Ritlaun hefir blaðiS aldrei greitt, en á aÖalfundi L. R. 13. mars 1933
var samþykt, aS höfundar, sem kynnu að óska þess, gætu fengiS 25 sér-
prent ókeypis.
Þessir hafa haft á hendi ritstjórn blaÖsins:
GuSmundur Hannesson, frá 1915 til 1921.
Matthías Einarsson, frá 1913 til 1922.
M. Júl. Magnús, frá 1915 til 1917.
Stefán Jónsson, frá 1917 til 1920 og 1922.
GuÖmundur Thoroddsen, frá 1921 til 1929.