Sagnir - 01.05.1982, Qupperneq 116

félaginu. Nemandinn verður því að fá ein-
hverja fræðslu í því hvernig það er mögulegt.
Hann verður að fá skilning á því hver eru
hreyfiöfl þjóðfélagsins og hvernig hann get-
ur haft áhrif á þau. Nemandinn verður að fá
þjálfun í félagsstörfum af einhverju tæi svo
að hann sé ekki eins og álfur út úr hól þegar
hann mætir á fund í stéttarfélaginu sínu að
skólagöngu lokinni.
Áður en ég lýk þessum hugleiðingum vil ég
vitna til fyrrnefndrar námskrár í samfélags-
fræði þar sem rætt er um hlutverk sögu í
samfélagsfræðinámi:
Um leið og saga verður grein á meiði samfélagsfræði
er brýnt að sjónarhorn hennar verði víkkað og efnis-
meðferð dýpkuð frá því sem verið hefur. Megin-
markmið hennar verður ekki lengur bundið við það
að rekja atburðarás i réttri tímaröð, heldur að lýsa
gerð þjóðfélaga á tilteknu tímaskeiði og leita skýr-
inga á félagslegri og menningarlegri þróun þeirra.
Stjórnmálabreytingar, sem mest hefur verið lagt upp
úr i sögunámi, eru ekki nema einn þáttur þessarar
þróunar. Með því að leggja meiri áherslu á félags- og
menningarþætti í sögulegri framvindu er og komið
til móts við fræðileg sjónarmið sagnfræðinnar eins
og hún hefur þróast á síðustu áratugum. ...Hér
hefur sú ákvörðun verið tekin að velja söguleg við-
fangsefni með tilliti til þess hve vel þau henta til að
skýra af hvaða rótum þjóðfélög nútímans eru
sprottin. í þessu efni er skylt að taka sérstaklega tillit
til menningararfs íslendinga (9-10).
Þá er rætt um að nemendur í efstu bekkjum <
grunnskóla þurfi að komast í tæri við sagn-
fræðilegar heimildir.
Að sinni fjalla ég ekki efnislega um þessar
forsendur. Ég er þeim sammála í meginatrið-
um a.m.k. enda ættu nemendurnir að vita
eitthvað um hreyfiöfl sögunnar þegar komið
verður námsefni samið út frá þessum hug-
myndum.
A
114