Sagnir


Sagnir - 01.05.1982, Blaðsíða 76

Sagnir - 01.05.1982, Blaðsíða 76
liSlðrv jES Ws úhÆm yjyr : /.IsE IL ? ■ /fi , Bastilludagurinn 14. júlí 1789. Það varð verkefni frönsku byltingarinnar að koma þvífram aðþœr stéttir, sem utan þjóðarinnar voru, fengju aðild að þjóðarsamfélaginu. undirstétt, bæði í Rómarveldi og í ríkjum Evrópu á miðöldum. Aðalsveldi miðalda var skipt greinilega í tvær höfuðstéttir: Landeig- endur og bændur. Forréttindastéttin hafði allan rétt, en bændur engan. Aðallinn sat að öllum auðæfum, menntun og menningu. Bændur höfðu það hlutverk að strita, að skila afurðum sinnar vinnu í bú aðalsmanns- ins. Þeir nutu engrar menntunar né heldur höfðu þeir nokkurn rétt til að skipta sér af málefnum ríkisins. Aðalsmaðurinn lét sig engu máli skipta hvaða mál bóndinn talaði heima hjá sér. Aðalatriðið var að hann skil- aði leigunni, afurðunum eða öðrum kvöðum á réttum tíma. Hvor stéttin fyrir sig lifði í sinum heimi, hvor hafði sína menningu. Því minnist ég á þetta að því hefur verið haldið fram (Otto Bauer, Die Nationalitátenfrage und die Sozialdemokratie, 1907) að vegna þessara aðstæðna beri að líta svo á, að ein- ungis aðallinn hafi verið þjóð (Nation). Bændalýðurinn tók engan þátt í hinni ríkj- andi menningu, hann var einungis nauðsyn- legt skilyrði fyrir því að atvinnulífið gengi sinn gang. Bændur voru ekki ein heild sem slíkir. Þeir voru sundraðir m.a. vegna þess að þeir töluðu mismunandi mállýzkur og gátu því varla gert sig skiljanlega fyrir utan sína sveit. Bóndinn skapaði ekkert af þeirri alþjóðlegu menningu sem kallast evrópu- menning. Aðallinn aftur á móti tók þátt í listum og vísindum, hann hafði sína þjóð- legu menningu (í Þýskalandi) og var samein- aður undir merki sameiginlegra siða og venja og sameiginlegs tungumáls, sem var frá- brugðið bændamállýzkunum. Þessvegna ber að kalla þjóð einungis menningarsamfélag aðalsins. Bændur voru aftur á móti ekki þjóð, heldur einungis leiguliðar þjóðarinnar. Það var svo verkefni frönsku byltingarinnar að setja fram þá kröfu að þriðja stétt, sem var ekkert, yrði allt, og koma því fram, að þær stéttir sem utan þjóðarinnar voru, fengju aðild að þjóðarsamfélaginu, fengju borgararétt. Þannig varð verkamaðurinn að- ili að þjóðmenningunni með því að krefjast borgararéttinda. Skólar ríkisins höfðu það hlutverk að taka sveita- eða stéttarmállýzk- 74
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.