Sagnir


Sagnir - 01.05.1982, Blaðsíða 92

Sagnir - 01.05.1982, Blaðsíða 92
þjóð sem ætti að fá frelsi nefnir Gísli íra, því ,,þeir kvað vera allra vænstu og drenglynd- ustu menn og unna svo innilega smáraeyju sinni“.12) í öðru hefti Norðurfara heldur Gísli svip- uðum málstað á lofti í tveimur greinum, ,,Alþing að sumri“ og ,,Frelsishreyfing- .arnar meðal þjóðanna". í Alþingisgreininni setur hann fram róttækar þjóðfrelsisskoð- anir, vill að Danir og íslendingar hafi ein- ungis sameiginlegann þjóðhöfðingja, en lög- gjafarþing í hverju landi fyrir sig. Hann krefst þar almenns kosningarréttar og vill að þingað verði á Þingvöllum. Hér falla skoð- anir hans saman við þær sem flokkur Jóns Sigurðssonar hélt fram á Þjóðfundinum tveim árum síðar, að öðru leyti en því hvað þingstaðnum viðkemur. Sjálfstæðiskröfur þær sem komu í kjölfar afnáms einveldisins í Danmörku eru hér fullmótaðar. Greinin um frelsishreyfingarnar meðal þjóðanna er ýtarlegt yfirlit yfir frelsisólguna sem kom í kjölfar júníbyltingarinnar. Gísli hefur greinina á lofsöng um „Kákasuskyn- ið“, eða hvíta kynstofninn; hann talar um að starfsemi hans ævinlega og allsstaðar hafi verið hin heilavænlegasta fyrir mannkynið, og að veraldarsagan hafi snúist um það eitt. Þessar hugmyndir mundu í dag teljast lýsa áköfu kynþáttamisrétti. Síðan gerir hann grein fyrir hugmyndum Owens, Fouriers og Saint-Simons, kallar þá ,,samlagsmenn“, og fordæmir hugmyndir þeirra með eftirfarandi rökum: það er yfir höfuð villa samlagsmanna, að þeir vilja berja það blákalt fram með lögum, sem enginn getur búist við nema af frjálsum vilja manna, og sem verð- ur að spretta af bættu hugarfari, slíku sem kristin- dómurinn vill skapa.13) í þessari grein sinni sýnir Gísli að hann hefur fylgst vel með í pólitískum efnum, hann rek- ur stjórnmálalega þróun Evrópu frá 1789 og útlistar nákvæmlega sögu þjóðfrelsishreyf- inga Magyra, ítala, o.s.frv. Norðurfari kom ekki oftar út, en Gísli kom tveimur greinum sínum á prent í Nýjum Félagsritum 1850 og 1852. Sú fyrri heitir Um þjóðmegunarfrœði (political-economy). Þar gefur hann stutt yfirlit yfir sögu hagsögunn- ar, og hampar mjög Adam Smith og fríversl- unarhugmyndum hans. Hann segir þar að í Englandi og Norður-Ameríku hafi orðið sannar framfarir, enda séu þau lönd trygg- ustu hornsteinar þjóðmegunarfræðinnar og 90 Gísli fordœmdi hugmyndir þeirra sem hann kallaöi ,,samlagsmenn“. Robert Owen var einnþessara manna. alls þjóðfrelsis. Hann minnist enn á sam- eignarmenn, og þakkar þeim það að menn hafi farið að huga að endurbótum á kjörum fátækra: Og má það bera hinn bezta ávöxt, þegar betri og skynsamari menn en sameignar og samlagsmenn eru farnir að skerast í það mál.14) Það er ótrúlegt að Gísli hafi verið talinn fyrirrennari sósíalismans á íslandi, því leit er að samtímamanni Gísla á íslandi sem skrifar meira á móti þeirri stefnu en Gísli. í þessari grein Gísla kemur skýrt fram að hann er ekki eins hrifinn af vísindastarfsemi Þjóðverja og Tómas Sæmundsson: Þjóðverjar fara með þjóðmegunarfræðina eins og allar aðrar vísindagreinar, að þeir gjöra hana að snauðum hugsunar lærdómi, og eru að streytast við að koma því í rétta hugsunar lögun, sem aðrir hafa uppgötvað, en bæta litlu við sjálfir.15) Grein Gísla í Ný Félagsrit 1852 er íslenskt söguyfirlit í þjóðernisstíl. Þar kemur fram hin gegnumgangandi hugmynd um samhengi þess að ísland fór undir Noregskonung og þess að hlutirnir fóru að ganga verr hér en áður. Þar minnist hann á það að við getum lært af fornöldinni, en bætir því við, að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.