Helgafell - 01.04.1944, Síða 79

TUNGUTAK DAGBLAÐANNA
61
vandræðabörn (Vísir, 29/11, 2,1). — Það er í betra samræmi við eðli þol-
ínmæðinnar að tala um að sýna hana en beita henni.
í því sambandi /jemur leikjélagiS í hug (Þjóðv., 30/11, 2,3). — Þetta er
íyrirsögn inni í grein (millifyrirsögn) og stendur hún í sambandi við það,
sem á undan er komið. Manni verður á að spyrja, hverjum komi leikfé-
lagið í hug. í þessu sambandi er þágufallsliður óhjákvæmilegur (e-m kemur
e-ð í hug).
. . .í hvaða landi sem þeir leynast í (Þjóðv., 28/1 1, 5,3). — Skiljanlegt
er, að slíkar villur sem þessi séu skrifaðar í flýti af vangá, en ættu helzt
ekki að fara framhjá bæði setjara og prófarkalesara.
. . . hagsmunalegir möguleikar til samstarfs (Þjóðv., 28/11, 5,4) hlýtur
að vera hugsunarvilla og eiga að standa: möguleikar til hagsmunalegs sam-
starfs.
En þar /jemur til sögunnar meira en menntunin ein (Vísir, 13/12, 6,2). —
Af sambandinu er auðséð, að standa á: /jemur til greina.
. . . ef þessi stofnun reynist ekki starfi sínu og ábyrgð umkomin (Mbl.,
28/11, 6, 1—2). — Hér á að vera vaxin. Orðasamböndin að vera e~u vaxinn
og að vera e-s umkpminn hafa slengzt saman í huga rithöfundar.
Á skipinu hafði hann brátt s\apað sér vanþóknun skipverjanna (Alþbl.,
28/11, 8, 4—5). — Sögnin að sþapa er mjög hvimleið, ef hún er notuð
óhóflega. Þarna á auðvitað að vera ha/jað.
Hún (þ. e. kirkjan) á að Ijósta upp um hneykslin (Mbl., 12/12, 8,3). —
Höfundurinn á við, að kirkjan eigi að Ijóstra upp hneykslunum (vonandi
um þá menn, sem þeim valda).
Hin dauðu þyngsli sjúka mannsins keyrðu Cook í kaf (Þjóðv., 30/11, 5,3).
Loftsóknin frá Bretlandi jœrist enn í aukana (Vísir, 15/12, 1,1). Að fær-
ast í aukana merkir ekki sama og að au/jasf. Maður fœrist í aukana, þegar
hann tekur á öllu, sem hann á til, herðir sig.
Sþriðsveitir (Vísir, 15/12, 1,1) er ekki rishátt orð um skriðdrekasveitir.
Þá hafa verið gerðar loftárásir á . . . s/jipa/fosfi Þjóðverja á . . . Miðjarðar-
hafi (Alþbl., 30/11, 3,3). — Orðið sþipakostur er ekki notað í fleirtölu.
Betur hefði og farið á að nota orðið sþip á þessum stað.
Skriðdrekabyssan er eitt af hinum nýjustu og þýðingarmestu vopnum í
áttina til fallbyssulauss stórskotaliðs (Þjóðv., 14/12, 4,3). — Ef þessi setn-
ing hefði verið hugsuð, hefur það verið gert á öðru máli en íslenzku.
Hér hefir engin lækningabók verið til síðan bóþ fónassens landlœþnis
(Mbl., 27/11, 12,2). A eftir samsetningunni síðan verður að fara sögn, nema
um sé að ræða orð, sem fela í sér tímamerkingu (t. d. síðan árið 1919, síðan
í sumar, síðan þá o. s. frv.).
Jeeg (svo!) skildi dyrnar að þakinu opnar (Mbl., 14/12, 8). — Þetta er