Helgafell - 01.04.1944, Blaðsíða 104

86
HELGAFELL
fór yfir Alpafjöllin, barðist við ykkur
viS Tísínó ok rak ykkur öfuga yfir Pó.
Mér tókst aS ná ykkur aftur viS Treb-
bía og stráSi hræjum ykkar eins og
skarni út um sléttur NorSur-ítalíu. £g
smánaSi Flamíníus meS því aS fara
fram hjá honum, ginnti hann til aS
elta mig inn í skörSin viS Trasímenus-
vatn, og fórnaSi einum fimmtán hundr-
uð mönnum til þess að brytja niður
fimmtán þúsundir af úrvalsliði ykkar.
Tveir þriðju hlutar af Ítalíu eru nú á
mínu valdi. A morgun ræðst ég á
þennan áttatíu þúsunda her þeirra
Pálusar og Varrós hérna fyrir utan her-
búðirnar. Ef þú lifir af daginn á morg-
un, færSu aS sjá, hvaða örlög bíða
þeirra.
FABÍUS : Og hvaS svo ?
HANNIBAL: Og hvaS svo ? ÞaS er
ég, sem á aS spyrja: HvaS svo ?
FABÍUS: Þú tekur mikiS herfang,
gull í tunnutali, vopn og vistir-
HANNIBAL : Og hvaS um ykkur ?
FABÍUS: Og riddaraforingjar þínir
munu segja viS þig: AS mánuði liðn-
um getur þú neytt morgunverðar á
Kapítólíum. Nú er þér opin leiðin til
Rómar.
HANNIBAL: Og orð hershöfðingja
minna munu sannast.
FABÍUS: Þau munu sannast. Þér
stendur opin leið til Rómar. En þú
ferS ekki þá leiS, því að Róm stendur
þér ekki opin.
HANNIBAL: Og hvers vegna ekki,
mætti ég spyrja ?
FABlUS: Hvers vegna ætti ég aS
segja þér þaS, sem þú veizt jafn vel
og ég ? Þú þekkir Rómverja. Því stinn-
ar, sem á móti blæs, því rólegri verða
þeir. Þeir trúa mörgu og efa margt, en
einu treysta þeir: aS hver ósigur, sem
viS bíðum, sé spor í áttina til fullnaS-
arsigurs. Sæktu aS Róm, hershöfðingi,
ef þig brestur vit til betra ráðs. Ef til
vill sérS þú sýn, sem þér stendur ekki
á sama um, af einhverri hæðinni utan
viS borgina. Þú sérS öldungaráðsmann
á hlaupum þvert yfir Forum Roman-
um. Og þá muntu heykjast í hnjáliS-
unum. Þú veizt, hvílík undur og stór-
merki gerast, þegar Rómverji flýtir sér.
Örvæntingin er ágætt tannlyf. Af henni
vaxa sauðkind úlfstennur aS nýju. Róm
er milljónaborg. Þú getur ekki varizt
milljónum úlfa. Sveigðu því undan frá
Róm og haltu suður á bóginn.
HANNIBAL: Eg lagði Norður-italíu
undir mig í fyrradag, MiS-Italíu í gær,
og SuSur-ítalíu vinn ég á morgun. Þá
munu allir bandamenn ykkar bregS-
ast.
FABÍUS: Þeir bregðast okkur ekki.
Þeir bera hlýjan hug til okkar — býst
ég viS. En þeir hata þig. Því aS þú
ert verri úlfur en viS höfum nokkru
sinni veriS. ViS höfum breytzt, en þú
verSur aldrei annaS en úlfur. ViS höf-
um sigraS heiminn, — þú mátt kalla
þaS glæp, ef þér lízt. En viS höfum
sýnt, aS viS höfum manndóm til aS
stjórna honum. Þetta vita bandamenn
okkar, og því bregSast þeir okkur ekki.
ÞiS eruð reknir áfram af hefnd og
hatri, viljiS hefja ykkur upp yfir aðra,
og setjiS ykkur mikilfengleg markmiS,
þiS berjist hraustlega, og sagan getur
ykkar sjálfsagt meS undrun og virðingu.
Þú ert mér og mínum miklu stórbrotn-
ari, þaS veit ég svo sem vel. En ég hef
gaman af að sjá lítil börn leiha sér.
Svo mælti Kvintus Fabíus Maxímus,
rómverskur hershöfðingi og margra
barna móðurafi, áriS 538 eftir stofnun
Rómaborgar.
HANNIBAL: Þú talar um Róm eins
og hún yrði eilíf borg.