Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2003, Side 196

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2003, Side 196
ELISABETH BRONFEN síðan gefið Sarah Kofinan tilefiii til þess að álykta að öll árangursrík list- sköpun sé afsprengi tregans einmitt vegna þess að hún felur í sér slíka tvöfalda afstöðu gagnvart missi.27 Fegurðarsköpunin gerir okkur kleift að flýja hinn óhöndlanlega efnisheim á vit eihfðarblekkingar (afiieitun miss- is), jafhvel þótt hún þröngvi upp á okkur vitneskju um að fegurðin sé sjálf óhöndlanleg, vandráðin og óáþreifanleg. Og vegna þess að hstin þrífst á sama grundvelh óræðni og hún reynir að eyða, fæst hún einkum við að syrgja fegurðina, og syrgir því um leið sjálfa sig. Sjálfsskoðunarferhð sem gerir hstina svo áhrifaríka styrkist enn frekar í ljósi þess að í samneyti sínu við missinn er hstin lifandi dæmi um umframmagn merkingar. Með því að leysa eitthvað fjarstætt af hólmi eða hkja eftir því, stendur hstin jöfnum höndum fyrir eitthvað sem er og er ekki, jafiiffamt því sem hið fagra form er í senn bæði eifift og ekki ehíft. Við þetta vil ég bæta að mn leið og formgerðarleg samsvörun hryggðar og listar er fylgt efdr þema- tískt, eins og sjá má í uppástungu Poes, skapar sjálfsskoðunarferlið of- gnótt umframmerkingar - sjálft hástigið. En hvers vegna er syrgjandinn karlkyns? Er tilvísun Poes til karlk\’ns mælanda og áhorfanda að „dauða fagurrar konu“ handahófskennd, eða má álykta að menning sem tengir dauðann kvenlegri stöðu lítfi óhjá- kvæmilega á hfsbjörgina sem karlmannlega? Elias Canetti hveiur til sh'kr- ar kyngervisskiptingar þegar harrn lýsir lífsbjörginni sem afsprengi valds og sigurs. Hryllingurinn sem vaknar frammi fyrir dauðanum snýst upp í ánægju, því að sá sem lifir er ekki dauður sjálfur. Dauði líkaminn er í óvirkri, láréttri stöðu, lagður að vehi og fallinn, á meðan sá sem komist hefur af stendur uppréttur, fúhur af yfirlætistilfinningu.28 Sú ályktun er 27 Sjá umfjöllun Sarah Kofman [(1985). Mélanchcolie de l'an. Paris: Galilée] og Alieke Bal [(1987). „Force and Meaning: The interdisciplinary struggle of psychoanalysis, semiotics, and aesthetics.“ Semiotica 63, bls. 317-344] um þessa bók. Hún er eitt af meginverkum á þessu sviði og fjallar fræðilega, ekki aðeins efnislega, um hvernig dauði er birtur og settur fram myndrænt til undirstrika bindandi tengsl skrifta og missis. Dæmigerður fulltrúi þessarar fræðilegu afstöðu erMichel de Certeau [(1985). The Practice ofEveiyday Life. Berkeley: University of California Press]. Hann heldur því fram að skriftír hefjist í missi og að hver myndeining skriftanna endurtaki rniss- inn. Þær draga fram fjarveru sem er bæði forsenda þeirra og áfangastaður. 28 Elias Canetti [(1980). Macht und Masse. Frankfurt: Fischer] og Emily Vermeule [(1979). Aspects ofDeath in Early Greek Art and Poefíy. Berkeley: University of Cali- fornia Press] lýsa dauða stríðsmanninum liggjandi á jörðinni sem „láréttum, Hen- legum, hvítum og hjálparvana“. Hann er berskjaldaður gagnvart óvirðingum hræ- gamma á sama hátt og kona hans og börn eru berskjölduð gagnvart órírðingu efdrlifandi stríðsmanna, bls. 105. í94
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200
Side 201
Side 202
Side 203
Side 204
Side 205
Side 206
Side 207
Side 208
Side 209
Side 210
Side 211
Side 212

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.