Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Qupperneq 58

ÁGRIP ERINDA / XIII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ
Inngangur: Sumarexem (SE) er ofnæmi í hrossum gegn prótíni
sem berst við bit smámýflugna af ættkvíslinni Culicoides.
Ofnæmið er vandamál í íslenskum hestum á erlendri grund en
þessi ættkvísl flugna lifir ekki á íslandi. Hins vegar myndar allt
að 50% af hestunum ofnæmi gegn bitmýi, Simulium vittatum eftir
að hafa fengið sumarexem. Öll hrossakyn geta fengið ofnæmið og
það er afar algengt í útfluttum, íslenskum hestum. Sumarexemið
er ofnæmi af gerð I en því fylgir framleiðsla á IgE og losun á
bólguþáttum. Ætla má að ofnæmisvakarnir séu í bitvökvanum.
Við höfum sýnt að það eru að minnsta kosti 10 ofnæmisprótín
(prótín sem binda IgE úr SE hestum) í bitvökvakirtlum Culicoides
spp.
Efniviður og aðferðir: Skimun á ZAPIIcDNA bitvökvakirtlasafni
C. nubeculosus (GATC Biotech) og raðgreining með vísurn
hönnuðum eftir birtum röðurn úr C. sonorensis (CsAg5B).
Fjölstofna mótefni voru framleidd í músum og prófuð í
ónæmisþrykki.
Niðurstöður: Við höfum tjáð sjö möguleg ofnæmisprótín úr
bitmýi og framleitt fjölstofna mótefni gegn þeim. Mótefni gegn
einu þessara prótína antigen 5 like protein (Ag5) binst við 30
kDa prótín í bitvökvakirtlum C. nubeculosus. Ag5 hefur nú verið
fiskað upp úr cDNA safni C. nubeculosus og verið er að raðgreina
genið. Cul-Ag5-prótínið verður síðan framleitt í bakteríum og
skordýrafrumum og prófað fyrir ofnæmisvirkni.
Alyktanir: Ag5 er að finna í mörgum öðrum bitflugum svo sem
moskítóflugum og kleggjum. Það er aðalofnæmisvaki (major all-
ergen) í vespum, geitungum og býflugum. Við teljum því líklegt
að það sama eigi við um smámýið og að Ag5 sé einn af orsaka-
völdum sumarexems.
Þakkir: Verkefnið er styrkt af Rannsóknasjóði HÍ. RANNÍS og
Framleiðnisjóði landbúnaðarins.
E 96 Viðbótarörvun um hjálparsameindina CD28 upphefur
bæliáhrif anti-TNFa á ræsingu T-frumna
Brynja Gunnlaugsdóttir'. Sólrún Melkorka Maggadóttir2, Björn Rúnar
Lúðvíksson'
‘Ónæmisfræðideild Rannsóknastofnunar og rannsóknastofa í gigtsjúk-
dómum, Landspítala, 2læknadeild HÍ
brynja@landspitali.is
Inngangur: Hlutleysing á TNFa hefur verið beitt með góðum
árangri við meðhöndlun ýmissa sjálfsofnæmissjúkdóma. Viðbrögð
T-frumna við meðferðinni og þáttur þeirra í batanum eru ekki
þekkt nema að litlu leyti. Markmið rannsóknarinnar var að kanna
áhrif anti-TNFa meðferðar á frumræsingu óreyndra T-frumna og
næmi þeirra gagnvart boðefninu TGF-þl.
Efniviður og aðferðir: Óreyndar T-frumur voru einangraðar með
neikvæðu vali úr naflastrengsblóði. T-frumurnar voru örvaðar
með aCD3 (lOpg/mL), með eða án aCD28 (lpg/mL), aTNFa
(Infliximab, lOOpg/mL), TNFa (lOOng/mL), TGF-þl (lOng/mL)
og aIL-10 (lOpg/mL) í fjóra daga í æti án sermis. Frumufjölgun
var metin út frá innlimun á ['H] merktu tymidíni síðustu 16
klukkustundir ræktunar eða út frá minnkuðum CFSE styrk allt
ræktunartímabilið. Styrkur á IL-2 í frumufloti var metinn með
„cytokine bead array“. Frumudauði var metinn með Viaprobe-
litun.
Niðurstöður: Frumufjölgun í kjölfar aCD3 örvunar minnkaði
marktækt við hlutleysingu á TNFa (P=0,000689) og þegar TGF-
(31 var til staðar (P=0,000506). Frumufjölgun minnkaði enn
frekar ef hvort tveggja anti-TNFa og TGF-þl voru til staðar
(P=0,000000553). BæliáhrifTGF-þl hurfu hins vegar þegarTNFa
var bætt í rækt (P=0,119). ÞegarT-frumur voru eingöngu örvaðar
með aCD3, hafði anti-TNFa mikil neikvæð áhrif á seytingu á
IL-2. Ef viðbótarörvun um CD28 var bætt við, hafði anti-TNFa
nánast engin áhrif, hvorki á frumufjölgun né IL-2 seytingu.
Bæliáhrifum TGF-þl og anti-TNFa var ekki nriðlað með IL-10
eða frumudauða.
Alyktanir: Þessar niðurstöður benda til þess að örvunarskilyrði
móti að miklu leyti áhrif anti-TNFa meðferðar á óreyndar T-
frumur. Auk þess virðist anti-TNFa meðferð auka næmi þeirra
gagnvart bæliáhrifum TGF-þl. Niðurstöðurnar eru mikilvæg
viðbót við þekkingu okkar á virkni lyfja sem beinast gegn TNFa.
E 97 Er hægt að nota ónæmisglæðinn monophosphoryl-
lipid A (MPL) til þess að stýra ónæmissvari hjá hestum?
Guöbjörg Ólafsdóttir1, Vilhjálmur Svansson1, Mieke Roelse1, Eliane Marti2,
Sigurbjörg Þorsteinsdóttir1
■Tilraunastöð HI í meinafræði að Keldum, 2dýrasjúkdómadeild háskólans í
Bern, Sviss
gudbjol@hi.is
Inngangur: Sumarexem er ofnæmi gegn prótínum sem berast
í hross við bit mýflugna af ættkvíslinni Culicoides, en tegundir
af þessari ættkvísl lifa ekki hér á landi. Öll hrossakyn geta
fengið ofnæmið og er það afar algengt í útfluttum, íslenskum
hestum. Sumarexemið er ofnæmi af gerð I á Th2 braut en því
fylgir framleiðsla á IgE og losun á bólguþáttum. Markmið
rannsóknar var að finna ónæmisglæði til að stýra ónæmissvari
hesta af ofnæmisbraut á Thl braut með það framtíðarmarkmið að
bólusetja gegn sumarexemi.
Efniviður og aðferðir: Fjórir hestar voru bólusettir þrisvar sinnum
með „human serum albumin" (HSA) prótíni í MPL glæði, HSA/
MPL hestar og til samanburðar myndað HSA ofnæmi í tveimur
hestum með HSA í alúm-glæði, HSA/alúnt hestar.Tekið var blóð
reglulega og gerðar mótefna- og boðefnamælingar í elísuprófi og
rauntíma PCR.
Niðurstöður: HSA/MPL hestarnir höfðu ívið hærra IFNy/IL4
hlutfall en HSA/alúm hestarnir. IgG undirflokkasnið var svipað
hjá báðum hópum, hátt IgG3/5, lágt IgGl og hverfandi IgG4.
HSA/MPL svöruðu með óstöðugri framleiðslu á IgE en HSA/
alúm með sterku og stöðugu svari. Til þess að athuga hvernig
einkennandi Thl svar ætti að vera var mæld svörun gegn y-
herpesveiru (yEHV) sem er dulið (latent) í fullorðnum hestum. í
ljós kom hátt IFNy/IL4 hlutfall og IgG4 en lágt IgG3/5. Þrátt fyrir
þetta reyndust allir hestarnir hafa öflugt yEHV sérvirkt IgE svar.
Ályktanir: Munurinn á milli HSA/MPL og HSA/alúm hesta
var örlítið hærra IFNy/IL4 hlutfall og óstöðugra IgE svar, IgG
snið var eins. Eftir er að mæla stjórnboðefni. Ormasýkingar eru
miklar hjá íslenskum hesturn frá fæðingu og heildar IgE í blóði
mjög hátt. Sökum þessa þarf trúlega öflugri aðgerðir en einungis
Læknablaðið/fylgirit 53 2007/93