Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Síða 72

ÁGRIP ERINDA / XIII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ
Greining á genatjáningu með örflögum sýnir að A163-S1 hefur 17
yfirtjáð gen, þar af eru 14 á litningi 7, þar með talið viðtakinn fyrir
EGF (EGFR). Litningagreining leiddi í ljós stækkaðan litning
7q og FISH greining sýndi mikla mögnun á EGFR-geninu á 7q
í A163-S1.
Alyktanir: í samantekt þá höfum við komið á fót nýrri basal-
líkri brjóstaþekjufrumulínu frá sjúklingi með sterka ættarsögu
um brjóstakrabbamein. Brottnám EGF úr frumuætinu leiddi
til litningabrenglunar og mögnunar á EGF viðtakanum.
Áframhaldandi rannsóknir miða að því að kanna vöxt A163
og A163-S1 í músum og nýta frumulínurnar til að skilgreina
betur þær breytingar sem eiga sér stað við myndun æxlisvaxtar í
brjóstkirtli.
E 134 c-Myc mögnun og hTERT tjáning í brjóstaæxlum
Sigríður Klara Böðvarsdóttiru, Margrét Steinarsdóttir3, Hólmfríður
Hilmarsdóttir1-2, Jón Gunnlaugur Jónasson1'4, Jórunn Erla Eyfjörðu
'Læknadeild HI, 2Rannsóknastofa HÍ og Krabbameinsfélags Islands
í sameinda- og frumulíffæði, ’litningarannsóknadeild Landspítala,
4meinafræðideild Landspítala
skb@krabb.is
Inngangur: Flókið ferli litningaóstöðugleika, mögnunar æxlisgena
eins og c-Myc, virkjun telomerasa og áhrif p53 hafa ekki enn
verið að fullu skýrð í brjóstaæxlum. c-Myc örvar tjáningu á virku
einingu telomerasans, hTERT, sem hefur gagnverkandi áhrif á
p53. Brjóstaæxli með þekktan litningaóstöðugleika voru valin
í þessa rannsókn til að kanna tengsl c-Myc genamögnunar við
hTERT tjáningu við mismunandi stig í framþróun brjóstaæxla.
Efniviður og aðferöir: Genamögnun á c-Myc var greind í 27
paraffín steyptum brjóstaæxlum með FISH (fluorescense in situ
hybridization) aðferð og hTERT litun var framkvæmd á alls
103 brjóstaæxlum. Öll brjóstaæxlin voru greind með tilliti til
stökkbreytinga í TP53, DNA stuðuls, S-fasa ogTNM stigunar.
Helstu niðurstöður: Mögnun á c-Myc geni greyndist vera til stað-
ar í 59% (16/27) æxlanna og tengdist marktækt lágri TNM stigun,
I & II (p<0,05), DNA stuðli yfir 1,5 (p<0,05) og S-fasa hlutfalli
yfir 5% (p<0,05). Engin tengsl funust milli c-Myc mögnunar og
hTERT litunar eða TP53 stökkbreytinga. Greining á hTERT
litun í 103 brjóstaæxlum sýndi mikla litun í 58% æxlanna. Mikil
hTERT litun tengdist DNA stuðli yfir 1,5 (p<0,05), S-fasa hluta-
falli yfir 5% (p=0,056) og TP53 stökkbreytingum (p<0,05). Engin
tengsl fundust milli hTERT litunar ogTNM stigunar.
Ályktanir: Rannsóknin sýnir að c-Myc mögnun eigi sér stað
snemma við myndun brjóstaæxla og tengist litningaóstöðugleika
og örari æxlisvexti. Við framvindu brjóstaæxla virðist c-Myc
mögnun svo fjara út samfara virkjun á hTERT. Niðurstöðurnar
sýna jafnframt að hTERT virkni virðist vera haldið niðri af p53.
E 135 Áhrif BRCA2 stökkbreytinga á frymisskiptingar
Asta Björk Jónsdóttir1'2-1, Károly Szuhai2, Hans J. Tanke2, Jórunn Erla
Eyfjörð1-3
'Læknadeild HÍ, 2Department of Molecular Cell Biology, Leiden University
Medical Center, ’Rannsóknastofa HÍ og Krabbameinsfélags íslands í
sameinda- og frumulíffræði
astajo@hi.is
Inngangur: Arfgengar stökkbreytingar í æxlisbæligeninu BRCA2
auka mjög áhættu á brjóstakrabbameini og fleiri krabbameinum.
Sýnt hefur verið fram á að BRCA2 gegni hlutverki við viðgerð á
DNA brotum og að BRCA2 stökkbreytingar tengist óstöðugleika
erfðaefnis. Rannsóknir á nagdýrafrumum benda til að BRCA2
gegni einnig hlutverki í lokaskrefum frumuskiptingarferils.
Meginmarkmið rannsóknarinnar var að kanna hlutverk BRCA2
próteinsins við frymisskiptingar í mönnum.
Efniviður og aðferðir: Óumbreyttar bandvefsfrumur úr arfberum
BRCA2 stökkbreytinga, íslenskra og hollenskra, og viðmiðum
sem ekki bera slíkar stökkbreytingar voru rannsakaðar með
myndgreiningu á lifandi frumum (live-cell imaging). Notað var
Leica AS MDW smásjárkerfi þar sem hægt er að stjórna aðstæðum
með tilliti til hitastigs, C02 og rakastigs. Tilheyrandi tölvuforrit
var notað til að búa til kvikmyndir af frumuskiptingarferlinu
úr myndum sem teknar voru af 20 mismunandi staðsetningum
á ræktunarskál með sýnilegu ljósi (bright field light) á fimm
mínútna fresti. Fylgst var með frumuskiptingahraða frumnanna í
allt að 24 klukkustundir í senn.
Niðurstöður: Bandvefsfrumur úr arfberum reyndust vera mark-
tækt lengur að ljúka við frumuskiptingar borið saman við viðmið-
in. Frumuskiptingahraði arfbera, bæði hollenskra og íslenskra, var
30 mínútur að miðgildi en 25 mínútur hjá viðmiðum (p ,000). Hins
vegar var ekki munur milli mismunandi BRCA2 stökkbreyt-
inga, milli viðmiða eða milli endurtekinna tilrauna með hverja
frumugerð fyrir sig.
Ályktanir: Niðurstöður gefa til kynna að BRCA2 gegni hlutverki
í lokaskrefum frumuskiptingaferilsins. Þetta er í fyrsta sinn sem
sýnt er fram á þetta í manna bandvefsfrumum og að manna
frumur sem bera BRCA2 stökkbreytingu hafi sérstaka svipgerð.
E136 Bráðfasaprótínið CRP er ekki hækkað í mígreni-
sjúklingum.
Reykjavíkurrannsókn Hjartaverndar
Lárus S. Giiöinimdsson1, Guömundur Þorgeirsson2-3, Magnús Jóhannssonu,
Thor Aspelund3, Vilmundur Guönason2-3
'Rannsóknastofa í lyfja- og eiturefnafræði, HÍ, 2læknadeild HÍ,
3Hjartavernd
lsg@lli.is
Inngangur: Þeir sem þjást af mígreni eru í aukinni áhættu að
fá heilablóðfall en ekki er vitað með hvaða hætti það gerist.
Bráðfasaprótínið CRP (C-reactive protein) er áhættuþáttur fyrir
heilablóðfall og það gefur vísbendingu um að bólgusvörun teng-
ist sjúkdómnum. Vísbendingar fundust um að CRP væri hækkað
í blóði mígrenisjúklinga hugsanlega vegna endurtekinnar bólgu
í æðum, sem tengist ekki sýkingum. Niðurstöður úr lítilli rann-
sókn (n=60) sýndu að CRP var hækkað í blóði mígrenisjúklinga.
Því var ráðist í að athuga þetta samband í stórri faraldsfræðilegri
rannsókn.
Efniviður og aðferðir: Samband mígrenis og CRP var athugað
72 Læ
knablaðið/fylgirit 53 2007/93
i