Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Blaðsíða 82

ÁGRIP VEGGSPJALDA / XIII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ
V 9 Fiskolía í fæði músa minnkar myndun kviðarhols-
átfrumna á flakkboðanum MCP-1
Hildur H. Arnardóttir, Dagbjört Helga Pétursdóttir, Ingibjörg Haröardóttir
Lífefna- og sameindalíffræðistofa læknadeild HI
hha3@hUs
Inngangur: Fiskolía, rík af ómega-3 fjölómettuðum fitusýrum
(FÓFS) eykur TNF- myndun en minnkar IL-10 myndun stað-
bundinna kviðarholsátfruma músa. Hins vegar hafa áhrif hennar
á flakkboðamyndun lítið verið könnuð. MCP-1 og MIP-1 eru
flakkboðar sem eru meðal annars myndaðir af og hafa áhrif á
átfrumur. MCP-1 er talinn ýta undir Tli2 ónæmissvar en MIP-1
undir Thl ónæmissvar. í þessari rannsókn voru könnuð áhrif
fiskolíu í fæði á MCP-1 og MIP-1 myndun kviðarholsátfrumna
úr músum.
Efniviður og aðferðir: Staðbundnar kviðarholsátfrumur voru
einangraðar úr BalbC músum sem höfðu fengið fóður bætt með
fiskolíu eða kornolíu. Frumurnar voru örvaðar með LPS, án eða
með mótefnum gegn TNF- eða IL-10. Styrkur MCP-1 og MIP-1
var mældur í floti með ELISA aðferð.
Niðurstöður: Kviðarholsátfrumur úr músum sem fengu fiskolíu
seyttu marktækt minna MCP-1 en kviðarholsátfrumur úr músum
sem fengu kornolíu. Mótefni gegn TNF- hafði ekki áhrif á MCP-1
myndun en mótefni gegn IL-10 jók MCP-1 myndun kviðarholsát-
frumna úr báðum fæðuhópum. Kviðarholsátfrumur úr músum
sem fengu fiskolíu í fæði mynduðu heldur (ekki tölfræðilega
marktækt) minna MIP-1 en kviðarholsfrumur úr músum sem
fengu kornolíu. Mótefni gegn TNF- hafði ekki áhrif á myndun
MIP-1 en mótefni gegn IL-10 minnkaði MIP-1 myndun kvið-
arholsátfrumna úr báðum fæðuhópum.
Ályktanir: Fiskolía í fæði músa minnkar myndun kviðarholsát-
frumna á flakkboðanum MCP-1 og hefur tilhneigingu til að
minnka myndun þeirra á MIP-1. Minni flakkboðamyndun kvið-
arholsátfrumna úr músum sem fengu fiskolíu í fæði er ekki miðl-
að af áhrifum hennar á myndun frumuboðanna TNF- og IL-10.
V10 L-fíkólín,mannanbindilektín(MBL),komplementþættir
og IgA ónæmisfléttur hjá sjúklingum með IgA nýrnamein
Ragnhildur Kolka', Magnús Böðvarsson2, Sverrir Harðarson3, Sigrún Laufey
Sigurðardóttir', Helgi Valdimarsson', Þorbjörn Jónsson4
Ónæmisfræðideild', lyflækningadeild2, rannsóknastofa í meinafræði3 og
Blóðbankinn4 Landspítala
ragnhk@landspitali. is
Inngungur: IgA nýrnamein (IgA nephropathy) einkennist af IgA
útfellingum í nýrnagauklum, bólgumyndun og jafnvel nýrnabilun.
L-fíkólín er lítt rannsakaður þáttur ónæmiskerfisins, sem sýnt
hefur verið að ræsi komplementkerfið. Komplementþættir bæði
styttri ferilsins (alternative pathway) og lektínferilsins finnast í
útfellingum í IgA nýrnameini. Hugsanlegt er að gölluð sykrun
IgA sameinda og skert hreinsun eigi einhvern þátt í þessum
útfellingum.
Markmið: Að meta magn og virkni L-fíkólíns, MBL, komple-
mentþátta og IgA ónæmisfléttna (IgA-IC) hjá sjúklingum með
IgA nýrnamein og kanna jafnframt hvort óeðlileg sykrun IgA
sameinda (glycosylation) geti verið þáttur í myndun slíkra ónæm-
isfléttna.
Efniviður og aðferðir: Blóðsýnum var safnað úr 41 sjúklingi með
IgA nýrnamein og 41 heilbrigðum einstaklingi til samanburðar.
Bindigeta L-fikólíns og magn IgA-IC, MBL, C3d og C4d var mælt
með ELISA aðferð. Samsætur komplementþáttar C4 (C4 alloty-
pes) voru ákvarðaðar með háspennurafdrætti og ónæmislitun.
Niðurstöður: Bindigeta L-fíkólíns og magn C3d og IgA-IC var
marktækt aukið hjá IgA-N sjúklingum borið saman við heilbrigða
(P<0,001). Hins vegar fannst ekki munur hvað varðaði MBL eða
C4d. Aukin tíðni C4-núll samsæta greindist ekki hjá IgA nýrna-
meinssjúklingunum borið saman við heilbrigða. Lág MBL gildi
tengdust hins vegar C4 setröðinni 3311 (P=0,013). Sjá mátti tengsl
milli lágra MBL gilda og C4-núll samsætna, þótt munurinn næði
ekki tölfræðilegri marktækni. Unnið er að uppsetningu aðferðar
til þess að meta sykrun IgA sameinda.
Ályktanir: Bindigeta L-fíkólíns og magn C3d og IgA-IC í blóði er
iðulega hækkað hjá IgA nýrnameinssjúklingum, jafnvel mörgum
árum eftir sjúkdómsgreiningu. Þátt L-fíkólíns í komplementræs-
ingu og ónæmisútfellingum í IgA nýrnameini þarf að rannsaka
frekar.
V11 Veirudrepandi virkni alkóhóla og fituefna gegn
respiratory syncytial-veiru (RS-veiru) og parainflúensu-
veiru
Hilmar Hilniarsson'. Bjarki S. Traustason', Þórdís Kristmundsdóttir2,
Halldór Þormar'
'Líffræðistofnun Háskólans, 2lyfjafræðideild HI
hilmarh@hi.is
Inngangur: Rannsóknir á náttúrulegum fituefnum og fitualkóhól-
um hafa sýnt að meðallangar mettaðar fitusýrur og samsvarandi
einglýseríð og fitualkóhól hafa breiða örverudrepandi virkni. í
þessari rannsókn var veirudrepandi virkni fituefna og samsvar-
andi alkóhóla könnuð gegn respimtory syncytial veiru (RS-veiru)
og parainflúensu-veiru gerð 2. Markmiðið var að finna hvert væri
virkasta efnið sem hugsanlega gæti nýst í lyfjaform og kanna áhrif
efnanna með tilliti til veirudrepandi virkni í drykkjarvörum.
Efniviöur og aðferðir: Stofnlausnir af l M fituefnum og fitu-
alkóhólum í etanóli voru þynntar niður í 10 mM eða lægri styrk
og blandað í jöfnu rúmmáli við veirur. Veirublandan var títeruð
í tíföldum þynningu í Vero frumum. Títer (log10) á efna-veiru-
blöndum var borinn sama við títer viðmiðunarlausna og þannig
fengin út veirudrepandi virkni. Efnin voru prófuð í mismunandi
tíma og við mismunandi sýrustig. Einnig var virkustu efnunum
blandað við mismunandi mjólkur- og ávaxtadrykki og veiruvirkn-
in könnuð.
Niðurstöður: Mónókaprín, lárín sýra og lárýl alkóhól sýndu
marktæka lækkun á veirutíter gegn báðum veirunum prófað
í 2,5 mM styrk við 10 mínútur. Með því að breyta sýrustigi
lausnanna frá pH 7 í pH 4,2 er hægt að auka veirudrepandi virkni
sumra efnanna til ntuna með tilliti til minni mM styrks og styttri
meðhöndlunartíma. Virkasta efnið reyndist vera mónókaprín
sem er einglýserið af kaprínsýru og sýndi það einnig marktæka
veirudrepandi virkni í perusafa, undanrennu og SMA (þurrmjólk
fyrir börn) í tiltölulega lágum mólstyrk.
82 Læknablaðið/fyloirit 53 2007/93