Tímarit Máls og menningar - 01.05.1943, Qupperneq 53

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
47
venja í þeim styrjöldum, sem England hafði háð. síðan hann mundi
eftir, eða hafði heyrt talað um, að kappleikurinn færi fram á enskri
grund. Þó hafði hann verið að vona, að hann yrði settur í einhverja
herdeild, sem ætlað væri að verja brezk heimili heima á fósturjörð-
inni, og í fávizku sinni hafði hann alltaf skilið hina alvöruþrungnu
setningu um skylduræknina þannig, að hann ætti að berjast eins
og engilsaxneskur kappi við erlenda fjanda, sem réðust inn á hans
friðhelgu móðurjörð, en yrði ekki sendur í víking til annarra
landa. Og ef hann félli í þeirri viðureign, yrði hann grafinn í hinni
mjúku mold Englands við hringingu kirkjuklukknanna, meðan
landið sveipaðist hinum þunglyndislega hjúpi þokunnar.
Það sem vakti þó mesta undrun hjá honum var J)að, að stýrt
var í norður. Þótt Tommy væri enginn fræðimaður á bóklega vísu,
vissi hann, að til þeirra landa, sem England átti nú í stríði við,
Iá leiðin til suðurs eða austurs, en nú var dag eftir dag stvrt í
norður.
Enginn félaga hans á skipinu gat gefið honum nokkra skýringu
á þessu fyrirbæri, auk þess voru flestir þeirra kærulausir um það,
hvert haldið yrði.
Einn sagði: Því norðar, því betra, á Norðurpólnum eru engir
Þjóðverjar. Aðrir héldu því fram, að skiparinn hefði tekið skakk-
an pól í hæðina, í bókstaflegum skilningi.
Forvitni Tommyar varð ekki svalað, og hann óskaði sér að kom-
ast sem fyrst til lands, áður en sjóveikin, sem virtist hafa gengið
í lið með fjandmönnum Bretlands, dræpi hann og gerði Jiannig
einum af hinum hraustu og einlægu sonum Englands ókleift að
rækja skyldu sína. Þótt hann væri eybúi, var hann gersamlega ó-
vanur öllum viðskiptum við Ægi, og þessi reynsla varð ekki til að
hæna hann að hafinu. Moldin var hans heimkynni, á henni hafði
hann fæðzt og lifað, þótt á nokkrum flækingi væri og við fremur
harðan kost oftast nær, og í henni vonaði hann að geta lagzt til
hinztu hvíldar, eins og faðir hans sálugi liafði gert, jafnvel þótt
hann yrði skotinn, en færi ekki úr stífkrampa eins og karlinn.
Eiginlega mátti hann alls ekki vera að því að gegna skvldu sinni
gagnvart föðurlandinu eins og nú stóð á. Hann var sem sé eini
verkfæri karlmaðurinn á koti móður sinnar og annatími fór í hönd.