Tímarit Máls og menningar - 01.05.1943, Qupperneq 57

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
51
væpni, livar sem þeir fóru. Benti það á, að herstjórnin treysti
ekki vopnahléi orðsins manna, eða að alltaf ætti hún von á Þjóð-
verjum, hversu langt sem hún sendi her sinn frá vígstöðvum þeim,
er harizt var á. Tommy var þessi vopnaburður í sigruðu landi næsta
hvimleiður og sú glæpsamlega hugsun fór að ásækja hann, að her-
stjórnin væri að leika skrípaleik á þessu eyðiskeri, í stað þess að
beina geiri sínum að hjarta fjandmannsins, eins og hlaut þó að
vera skylda hennar gagnvart Englandi.
Auðvitað hafði hann ekki sjálfur fundið upp þessa óréttlátu
ásökun í garð herstjórnarinnar, hún var árangurinn af því, að
hann fór að leggja lag sitt við írskan kjaftaskúm, O’Connell að
nafni, sem vísast er, að hafi verið kommúnisti, eftir gagnrýni hans
á þessu stríðsúthaldi að dæma.
Þótt Tonmiy tryði ekki öðru hverju orði, sem O’Connell sagði,
eins og til að mynda því, að verstu fjandmenn hermannanna sætu
engu síður í Englandi en Þýzkalandi, þá varð hann hálf ruglaður
af málæði hans, og óþolinmæði hans eftir því að láta til skarar
skríða óx dagvöxtum.
Við þetta fóru að bætast, smátt og smátt, ýmsar hörmulegar
fréttir að heiman, sem Peggy skrifaði honum trúlega, eftir því
sem slæmar samgöngur og Iítill tími hennar leyfðu. Strákarnir,
bræður hans, revndust hinir örgustu búskussar, þeir hugsuðu
meira um að pranga en framleiða. Þeir létu sér ekki nægja að selja
eggin úr hænunum, heldur seldu þær sjálfar líka. Kartöflurnar rifu
þeir upp löngu áður en þær voru fullþroskaðar til að selja þær.
Og nú nýskeð höfðu þeir selt einhverjum hamstrara göltinn, og
Peggy spurði, eins og skynsamri sveitastúlku og tilvonandi bónda-
konu hæfði, hvernig grísunum ætti nú að fjölga. Móðir lians var
sektuð fyrir að selja á „svörtum markaði“, þótt hún væri fyrir
löngu komin í rúmið með gikt sína, hún átti það að þakka hinum
framtakssömu kaupmönnum, sonum sínum, sem hún réð ekkert við.
Nú var sveitarstjórnin farin að hafa eitthvert eftirlit með ráðs-
mennsku strákanna, en það var líklega ekki til mikils hagnaðar.
Síðast þegar Peggy skrifaði, kvaðst hún vera orðin svo leið á að
horfa upp á eyðileggingu tilvonandi heimilis síns. án þess að fá
4*