Gerðir kirkjuþings - 2004, Qupperneq 67

Sálmabók kirkjunnar og söngbækur sem gefnar eru út í hennar nafhi, geyma þá texta sem
staðfestir hafa verið til notkunar í kirkjunni. Þegar nota á í helgihaldi kirkjunnar aðra
texta en þar eru skráðir þarf að velja þá með aðgát um innihald.
Um samspil tónlistar og atferlis safnaðarins
Safnaðarsöngur getur verið meira en þátttaka í söng. Sérstaklega á það við þegar kirkjur
eru stórar og rúmgóðar, eins og víða er í stórum söfnuðum. Það er fom hefð
kirkjusöngsins að leggja rækt við hina sungnu þátttöku safnaðarins þegar hún fer saman
við hreyfingu í kirkjurýminu. Þar er einkum átt við inngönguna til helgihaldsins í upphafí
guðsþjónustunnar, en einnig við gönguna til Guðs borðs.
Innganga safnaðar til guðsþjónustu er táknuð annarsvegar í inngöngu þeirra sem þjóna að
messunni, en hinsvegar í því að söfnuðurinn ris úr sætum, beinir sjónum sínum að altari
Guðs og tekur undir inngöngusönginn. Frá upphafi var almennur söngur safnaðarins
einkennandi við gönguna til Guðs borðs. Hvetja þarf til þess að allur söfnuðurinn eigi
kost á að syngja um leið og hann gengur innar. Hljóðfæraleikur eða kórsöngur fyrir þau
sem innar ganga eða sitja í sætum sínum meðan altarisganga fer fram, þjónar síður
þessari megináherslu tilbeiðslunnar en almenn þátttaka í söng.
Kirkjan gengur inn til fundar við Drottin sem kemur á móti henni og mætir henni í orði
sínu og við borð sitt, til þess að láta senda sig út til þjónustu við náungann. Það er
frumskylda kirkjutónlistarinnar að þjóna þessu erindi hennar fyrst og ffemst...
Um meginstefnu næstu ára.
í tónlistarstefnunni er fjallað um meginstefnu til næstu ára, eins og fram kemur í
tillögunni. Henni er skipt í þrennt og skal hér útlistuð nánar.
Um kirkjusönginn
Leggja skal rækt við almennan söng safnaðarins til þess að þau sem vilja iðka og næra
trú sína eigi þess kost að taka undir söng við guðsþjónustur og annað samkomuhald í
kirkjunni. Með því axlar söfnuðurinn aukna ábyrgð í helgihaldinu og stór hluti hans
verður virkur hverju sinni. Sérstaklega eru prestar og söngstjórar hvattir til að styðja
almennan söng við kirkjuathafnir svo sem útfarir, hjónavígslur, skírnir og fermingar.
Prestar og organistar bera ábyrgð á tónlistinni við allar kirkjuathafnir. Þeir skulu sjá til
þess að tónlistin samrýmist ævinlega tilefhi og umhverfi helgidómsins. Lögð er áhersla á
þá meginreglu að nota ævinlega lifandi tónlist við athafnir kirkjunnar, þegar hægt er að
koma því við, en láta ekki hljóðritanir koma í staðinn.
I Sálmabókinni er að finna reynslusjóð trúarsamfélagsins og grundvallaratriði kenningar
og trúarlífs heilagrar almennrar kirkju samkvæmt vitnisburði evangelisk- lútherskar
játningar. Sálmabók kirkjunnar skal notuð við guðsþjónustur og helgihald kirkjunnar.
Nota má sálma og söngva utan Sálmabókar ef prestur og organisti eru sammála um það.
Þannig er t.d. íslensk hefð að syngja ættjarðarlög við útfarir. Ef um veraldlega tónlist og
texta er að ræða þarf að gæta vandlega að því hvað er við hæfi. Verði ágreiningur í
þessum efnum skulu prestar og organistar finna sameiginlega lausn sem þjónar
grundvallarmarkmiðum kirkjusöngsins.
65