Skagfirðingabók - 01.01.1992, Blaðsíða 19
BJÖRN ÞORKELSSON, SVEINSSTÖÐUM
GJAFABRÉF
Þegar eg undirskrifaður, Jóhannes Jónsson, nú til heimilis
á Leifsstöðum í Svartárdal, varð fyrir því mér mjög þung-
bæra mæðutilfelli, að missa út í harðviðrishríð um nætur-
tíma úr húsum mínum dóttur mína Rannveigu, sem um
það leyti var mjög biluð til geðsmuna, og eg ekki þenkti
annað, en að þetta tilfelli mundi kosta hennar líf, ef Drott-
inn ekki upp á sérlegan hátt sýndi almætti sitt og gæzku í
því að bjarga hennar lífi, hét eg því að gleðja fátæka, nauð-
stadda menn í Lýtingsstaðahreppi, ef mér auðnaðist sú
gleði að sjá aftur dóttur mína lifandi. Drottinn bænheyrði
mig og frelsaði líf hennar, hvers vegna eg minnugur
gæzku hans og loforðs míns, hér með gef nauðstöddum
mönnum í Lýtingsstaðahreppi 200 rdl. - tvö hundruð
ríkisbankadali silfurs - til ævinlegrar eignar og nota, með
eftirfylgjandi skilmálum.
1. Að gjöf þessi sé ætíð aðskilin frá öðrum eignum Lýt-
ingsstaðahrepps.
2. Að þessum höfuðstól sé ekki eytt, heldur að hann
haldist jafnan óskertur.
3. Að höfuðstóllinn sé settur á vöxtu eða fyrir hann sé
keyptur jarðarpartur, sem af sér gefi árlega ekki minni
ávöxt en höfuðstóllinn sjálfur.
4. Að fátækrastjórnin í Lýtingsstaðahreppi hafi jafnan
umsjón yfir þessari eign og viðhaldi hennar.
5. Að ávextinum af þessum höfuðstól sé eftir beztu vit-
und fátækrastjórnarinnar varið til hjálpar þeim af
hreppsins innbúum, er fyrir sérleg óhöpp, svo sem
missir bjargræðisgripa, húsbruna og fleira þess háttar,
verða bágstaddir og þurfandi, einnig heilsuleysingjum
og þeim, er eiga mörg börn, en þó vil eg sérdeilis að
þeir njóti þessa, sem með ærlegum hætti kappkosta að
bjarga sér og sínum.
2 Skagftrðingabók
17