Skagfirðingabók - 01.01.1992, Blaðsíða 114

SKAGFIRÐINGABÓK
Neðst örlaði á a.m.k. tveimur línum, en óvíst er, að nokkuð
hafi staðið þar. Matthías Þórðarson segir í greinargerð frá 1910,
að blóm sjáist undir, og neðst kúpa á leggjum, en það er hvort
tveggja löngu horfið. Ofan við töfluna hefur Sabinsky mótað
tvær pálmagreinar í múrinn, sem eru eins og vængir fljúgandi
fugls.
Kalkmúrinn í töflunni er mjög viðkvæmur og farið að brotna
upp úr honum. Einkum er neðri hlutinn illa farinn og stafirnir
ógreinilegir. Arið 1988 var gert við töfluna og kalkmúrinn
styrktur með sérstökum efnum. Jafnframt var grunnurinn mál-
aður svartur og umgjörðin rauð, og var notuð til þess kalkmáln-
ing.57 Sá sem málaði hefur átt í erfiðleikum með að fylgja útlín-
um stafanna, sem eru fyrir vikið ekki eins nettir ogþeirvoru. En
annars virðist verkið vel af hendi leyst.
Af grafskriftinni sést að barnið hefur dáið 16 daga gamalt,
sem afsannar þá munnmælasögu, að það hafi hrapað niður af
palli þeim, sem kirkjuloftsstiginn liggur upp á. Munnmæli þessi
voru alkunn í Hjaltadal fram yfir rniðja þessa öld. Samkvæmt
þeim var barnið að leika sér á pallinum, þegar það hrapaði
niður.58 Það fylgdi sögunni að kista barnsins væri múruð í
vegginn, en það er allsendis óvíst. Hannes Pétursson hefur ritað
athyglisverða grein um þetta efni í Arbók Hins íslenzka forn-
leifafélags 1980.59
Barnsfæðing þessi varpar nokkru ljósi á æviferil kirkjusmiðs-
ins, Johanns Christophs Sabinskys. Hann var þýzkur, einn
þeirra fjölmörgu handverksmanna sem settust að í Danmörku á
þeim tíma. Hann kom að Hólum sumarið 1757 og varþálíklega
36 ára gamall (fæddur um 1721). Bréf hans til stjórnardeildar
kirkjumála bera þess merki, að hann hafi verið glöggur verk-
maður en skapmikill og einþykkur, jafnvel dálítið brokkgengur
með köflum. I fyrstu var hann í kosti hjá Gísla biskupi Magn-
ússyni, en samstarf þeirra var heldur stirt. Seinni hluta þess tíma
sem hann var á Hólum hefur hann trúlega búið í prenthúsun-
um, enda voru engar bækur prentaðar þar á árunum 1760-63.
112