Skagfirðingabók - 01.01.1992, Qupperneq 75

UM LEGSTEINA í HÓLADÓMKIRKJU
unni og nýtur auk þess frægðarljómans, sem um minningu
Guðbrands leikur.
Guðbrandur biskup fékk slag á þriðja degi hvítasunnu 1624,
lamaðist hægra megin og missti málið að mestu. Lá hann í kör
rúm þrjú ár þar til hann andaðist af landfarsótt 20. júlí 1627, 86
ára gamall. Hann hafði þá verið biskup 56 ár, „eins lengi og
Augustus ríkti í Róm, og svo sem enginn keisari hefur þar ríkt
lengur eður svo lengi, eins hefur enginn biskup hér í landi verið
svo lengi sem herra Guðbrandur.“17 Arngrímur Jónsson orti
sorgarvers (samstæður) eftir Guðbrand. Þar segir:
Hefði múrinn kunnað að mæla
og trén að tala,
kórinn að kveina,
kirkjan hin að veina,
skólinn að skynja,
staðurinn allur að stynja, etc.
Þá mundi allt þetta hafa verið með mönnunum
í sama harmagrát og hjartasorg.
í minningarriti Arngríms lærða um Guðbrand biskup er get-
ið um legsteininn og sagt, að hann sé við hliðina á steini eigin-
konunnar, Halldóru Árnadóttur, sem dó 42 árum áður. Rimla-
verk var þá umhverfis steininn.18
Steinninn er rauðleitur, 142 X 80 cm, og merki guðspjalla-
manna í hornum. Umgjörðin er einföld en falleg, líkt og bók-
fellsrolla liggi útflött á steininum undir spjaldi eða plötu, sem
letrið er skráð á. Á spjaldinu eru fjórar totur, sem stingast gegn-
um bókfellið. Sú neðsta ber hið þekkta fangamark Guðbrands
biskups, samanfléttað GT, og er í laginu eins og merki aðals-
manna á miðöldum. Grafskriftin á steininum er á latínu, og
mun Guðbrandur hafa samið hana sjálfur meðan hann var enn
við þokkalega heilsu.19 Hún er með latneskum upphafsstöfum,
gröfnum, stafastærð 33 mm.
73