Skagfirðingabók - 01.01.1996, Side 99

GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR Á BJARNASTÖÐUM
og sveigði séra Engilbert þar að prófasti, að hann ræki
verk drottins sviksamlega [undirstrikun x handriti H.Þ.],
en prófastur reiddist og heimtaði setudómara, er hann
fékk (séra Arnór Jónsson). En í staðinn fyrir iðrun gaf
séra Engilbert prófasti nýjar skammir hálfu verri en hin-
ar fyrri ... En séra Eiríkur kærði prest fyrir að hafa átt
konu (Guðrúnu Ólafsdóttur ráðskonu frá Leirá, er hann
kvæntist 1806) er átt hafði barn í lausaleik fyrir hér um
bil 36 árum, áður en hún giftist í fyrra sinn en það gat
prófastur ekki sannað ...
10. maí 1807 fékk séra Einkur eins konar ofanígjöf frá
biskupi fyrir óstaðfesta lausmælgi um hjónaband séra
Engilberts, þ.e. um fortíð konu hans að hún hefði átt
barn í frillulífi ... Kvaðst biskup ekki þykja ástæða til að
hann (biskup) færi að láta höfða mál gegn séra Engil-
bert. Séra Arnór á Hvítárvöllum hefði gefið þau saman
með leyfi prófasts þá.
Eins og af þessu má merkja var það auðsæilega hagfellt séra
Engilberti að ekki þurfti að hafa uppi á erfingjum Guðrúnar.
Reyndar verður ekki betur séð en Geir biskup Vídalín hafi haft
eitthvert veður af hinni umtöluðu barneign maddömunnar á
Lundi en haldið hlífiskildi yfir Guðrúnu og Engilberti. Svo
mikið er víst að þeir Engilbert áttu góð samskipti og að því er
virðist nokkurt sálufélag því að biskup lánaði presti bækur og
báðir höfðu mikið dálæti á hebreskri tungu. Um séra Engilbert
látinn segir biskup í bréfi til Bjarna Þorsteinssonar amtmanns:
„var framan af ævi sinni styrflnn og viðskotaillur, en byrjaði
sextugur að læra hebresku og varð síðan hverju barni betri“.123
Séra Engibert hefur verið allsérstæður maður. Páll Eggert
Ólason gefur honum þessa einkunn:
123 Sjá þátt Engilberts í Æfiim lærðra manna.
7 Skagfirðingabók
97