Skagfirðingabók - 01.01.1996, Qupperneq 163

MUNNMÆLASAGA
AF JÓNI ÓSMANN FERJUMANNI
GUNNSTEINN STEINSSON frá Hrauni á Skaga skráði
Ýmsar sögur hafa gengið manna á meðal í Skagafirði af hinum
mikla kraftamanni Jóni Ósmann ferjumanni. Eftirfarandi sögu
heyrði ég í ungdæmi mínu, og er hún sögð hér eftir minni.
Einhverju sinni var erlent skip statt á Sauðárkrókshöfn og
var unnið við uppskipun úr því, en uppskipunin fór þá fram á
bátum. Skipstjórinn á skipinu var stór og mikill rumur og eftir
því mikillátur. Gerði hann lítið úr Islendingum og hafði mörg
orð um dáðleysi þeirra og aumingjaskap. Mönnunum, sem við
uppskipunina unnu, sárnaði þetta mjög og ræddu um sín á
milli, að illt væri að liggja undir ámæli sem þessu og geta ekki
rekið af löndum sínum slyðruorðið.
Einu sinni þegar bátur þeirra kom að landi, urðu þeir þess
varir, að Jón Ósmann var kominn á Krókinn. Fóru einhverjir
bátverja nú til hans og sögðu honum frá svigurmælum skip-
stjóra og kváðu illt undir að liggja. Ræddu þeir eitthvað um,
að gaman væri ef færi gæfist að reyna eitthvað að lægja rostann
í skipstjóra og töldu hann manna líklegastan til þess. Tók Jón
lítt undir þetta og sagði á sinn yfirlætislausa hátt, að lítið
mundi þýða fyrir sig að vera nokkuð að abbast upp á þennan
berserk og eyddi þessu tali.
Síðar um daginn fór skipstjóri í land og var að spígspora um
„verzlunarplássið" á Króknum, drembinn og yfirlætislegur. Jón
Ósmann var ennþá á Króknum og hafði nú fengið einhverja
„hressingu". Nú atvikaðist það svo, að hann átti leið um þar
sem skipstjóri var á gangi. VTkur hann sér þá skyndilega að hon-
11 Skagfirðingabók
161