Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1981, Side 123

MÚLAÞING
121
Margir tóku til máls, yngri og eldri.
Allar voru ræðurnar stuttar. Ef til vill hafa skorður verið reistar við
því að lopar yrðu teygðir of langir. Vel má vera að það sé hugarburður
minn. Eiðamenn létu ekki sitt eftir liggja.
Mikið lof var borið á heiðursgestinn, líklega alltof mikið. Ekki dæmi
ég um það.
Ég þakkaði fyrir mig. En ég er smeykur um að reisn mín hafl ekki
verið sem skyldi við háborðið — með eina af hefðarfrúm sveitarinnar
mér við hlið.
Ég talaði blaðalaust. Þessvegna verður ræðan ekki geymd í skjala-
söfnum, eða annarsstaðar, og kemur aldrei fyrir sjónir almennings.
Efnisrétt man ég eitthvað enn. Tilgreini hér örfá orð og vona að þar sé
lítið úr lagi fært: — Ferðir mínar austur á Hérað eru orðnar nokkuð
margar í heimsóknir til vinafólks. En alltaf þegar ég hef verið kominn
svo langt að ég hef séð yfir sveitina ykkar, hefur mér fundist ég vera að
koma heim.
Sól var gengin til vesturs er staðið var upp frá borðum. Er hreyfing
kom á hóp gestgjafa tók ég mér stöðu við anddyri barnaskólans. Ég vildi
engum sleppa án þess að taka í hönd hvers einasta að skilnaði. Ég vona
að mig hafi ekki hent neitt slys.
Dagur þessi verður mér ógleymanlegur. Ég átti að vera búinn að
minnast hans fyrir löngu. En engu verður um þokað úr því sem komið
er.
Eg átti því láni að fagna að fá tækifæri til að heimsækja flesta aftur,
þá er hér áttu hlut að máli, er leið mín lá enn í austurveg. Farartækin
brunuðu af bílastæðinu hvert af öðru. Innan stundar var það að mestu
autt. Bóndi úr sveitinni bauð mér í bíl sinn. Hann ók með mig heim til
sín ásamt fjölskyldu sinni. Þar var mér búin gisting. — Sveitarbúar
sýndu enn hvern hug þeir báru til fyrrverandi kennara.
Haustið 1972 varð ég að láta af störfum, samkvæmt landslögum,
vegna þess að ég hafði lifað nógu lengi í starfi.
Þá sendu Eiðaþinghármenn mér að gjöf dýrgrip mikinn, borðlampa
fagurlega útskorinn, og var efnið úr birki sótt í Hallormsstaðaskóg.
Utskurðinn annaðist snillingurinn Halldór Sigurðsson kennari á Mið-
húsum. Gjöfinni fylgdi svohljóðandi ávarp: „Eiðaþinghá, 6. apríl 1972.
Þórgnýr Guðmundsson, Sandi. Hugheilar hamingjuóskir á sjötugsaf-
mælinu og þakkir fyrir gott starf frá kennaraárum þínum hér og frábæra
vinsemd og tryggð æ síðan.“ (Undirritað af 50 Eiðaþinghármönnum,
yngri og eldri.)