Tímarit Máls og menningar - 01.02.2010, Side 25

S ú l e y n d a á s t
TMM 2010 · 1 25
menntaumræðu eins og það heitir í dag. Á gamals aldri átti hann sér
þann draum að ljúka við skáldsöguna um hommann Njalla sem hann
hafði þó skrifað minnst af, en kannski samið því meira af í huga sér.
Njalli var óheftur kynlífsseggur sem Elías eignaði ljóðbrot og viskumola
(aulabrandara). Hann hafði komist til þess að skrifa upphafið en lítið
meira. Í upphafi sögunnar átti Njalli að hafa orðið ástfanginn af dóttur
efnaðs kaupsýslumanns með skrifstofu neðarlega við Laugaveg eða þar
um kring. Njalli gengur niður Skólavörðustíg á leið til fundar við kaup­
sýslumanninn og er erindið að biðja um hönd stúlkunnar með form­
legum hætti. En framan við kaffistaðinn sívinsæla, Mokka, hendir það
hann að verða fyrir barnavagni, missa fótanna og meiðast í fallinu.
Hann nær því ekki það sinnið á fund föður stúlkunnar með erindi sitt
og kannski aldrei. Mér þykir mega dæma af þessum fáu orðum vafa um
kynhlutverk og varla er heldur tilviljun að listamannakaffihúsið Mokka
er í námunda við Njalla á viðkvæmu augnabliki.
3
Elías orti ljóðaflokkinn Fimmæru, Quinqannium, undir lok sjötta ára­
tugarins. Hann er enn óbirtur og fáum kunnur fram að þessu. Þar er um
að ræða uppgjörsmál við ástmann frá Kennaraskólaárum beggja og nær
efnið fram til þess er ástvinurinn flytur úr landi til langdvalar. Ljóða­
flokkurinn með þessu illframberanlega heiti er ortur fimm árum eftir
að upp úr ástarsambandinu slitnaði.
Sá sem ávarpaður er er um áratug yngri en ljóðmælandi. Ljóðaflokk­
urinn greinir frá fyrstu kynnum ástvinanna á erlendri grund og strax í
upphafi er sleginn tónn þrár og eftirsjár:
Parcul Chismigiu.
Höfgur meiður drúpir, bára hvikar á vatni
í kyrrð suðrænnar nætur.
Íslensk stúlka veitir mér ást sína
undir erlendum himni.
En ég þráði – þig.
Og litlu síðar segir í sama ljóði:
Hve víðsfjarri voru ei þær lostfögru meyjar
sem áður höfðu viljað leiða mig í þennan stað;
ekki til lengur; höfðu aldrei verið til.
Líknsöm var nóttin undir þeim bjarta himni.