Tímarit Máls og menningar - 01.09.2011, Síða 2

2 TMM 2011 · 3
Frá ritstjóra
Stefán Jón Hafstein telur að skýringar á Hruninu hafi til þessa rist of
grunnt. Hann er ekki trúaður á kenninguna um að svokölluð nýfrjáls-
hyggja eigi þar mesta sök, heldur ekki bankafúskararnir eða of mikið
daður vinstri manna við Blair-isma. Allt hefur þetta að mati Stefáns Jóns
haft sitt að segja en meginskýringuna á Hruninu – sem hann telur hafa
verið óhjákvæmilegt – telur hann vera víðtæka spillingu á Íslandi „sem
ristir dýpra en gott er að viðurkenna“. Hann telur að íslenskt samfélag
hafi verið rányrkjubú.
Úlfhildur Dagsdóttir leggur líka til atlögu við hefðbundnar hug-
myndir um skáldsögur Arnaldar Indriðasonar um Erlend og hjálparlið
hans í lögreglunni. Hún bendir á að þessar bækur eru hreint ekki létt-
meti, heldur þvert á móti fullar af kulda, myrkri og þyngslum og telur
að hluta vinsælda bókanna megi einmitt rekja til þess. Reyndar virðist
Úlfhildur ekki deila þeirri skoðun ritstjóra TMM að Erlendur sé nú aug-
ljóslega allur og bókaflokknum um hann því lokið í núverandi mynd –
hún virðist lifa í voninni um fleiri bækur um þennan flókna og heillandi
persónuleika.
Tvær greinar fjalla hér um mikilvægasta mál okkar tíma, umhverfis-
mál. Guðni Elísson rekur hvernig áhugamenn um spillingu umhverfis-
ins hafa lagst á eitt við að varpa rýrð á Rachel Carson og bók hennar
Raddir vorsins þagna og hefur sú umræða á vegum skordýraeitursfram-
leiðenda meðal annars teygt anga sína til Íslands, en Ólafur Páll Jóns-
son heimspekingur ræðir heimsmælikvarðann sívinsæla og hvað hann
táknar þegar kemur að þessum málum – og ábyrgð Íslendinga.
Birgir Sigurðsson rekur skemmtilega tilurðarsögu ljóðaflokksins Á
jörð ertu kominn sem vinur hans Gunnar Reynir Sveinsson samdi við
jazz-kantötu en Ingibjörg Sólrún Gísladóttir greinir „arabíska vorið“
sem enn sér ekki fyrir endann á. Ljóð og sögur, dómar og ádrepur eru
sem fyrr á sínum stað – og er þá fátt eitt talið.
Guðmundur Andri Thorsson