Tímarit Máls og menningar - 01.09.2012, Síða 7

G u ð m u n d u r Pá l l Ó l a f s s o n – b ó k a g e r ð a r m a ð u r
TMM 2012 · 2 7
dýpstu samúð langar mig að ljúka þessu á nokkrum orðum hans sjálfs, úr
bókinni um hálendið:
„Forsenda þess að skilja og virða samhengi náttúrunnar er heildarsýn;
að horfa til landsins okkar sem heildar í ennþá stærra samhengi – jarðar­
innar allrar, hinnar lifandi móður Jarðar. Án þeirrar vitundar er samhengi
rofið. Sérhver atlaga gegn landinu, hafinu, jörðinni í heild er atlaga að tilvist
mannsins. Hún er jafnframt aðför að yndisleik náttúrunnar, söng jarðar sem
ómar í hömrum og fossum, kliði linda og krafthljómi fallvatna, vængjaslætti
og fuglakvaki, fiski sem vakir, samsöng vinds og starastráa; suði flugna. Ef
söngurinn þagnar og fjallagæsir fljúga til eilífðarnóns lýkur dýrustu hljóm­
kviðu íslenskrar náttúru og þjóðar; öræfa­ og örlagasinfóníu Íslands.“
Minningarorð flutt í Dómkirkjunni við útför
Guðmundar Páls Ólafssonar, 6. september 2012.
Ljósmynd: Ingibjörg Snædal Guðmundsdóttir.