Tímarit Máls og menningar - 01.09.2012, Side 66

S o f f í a B j a r n a d ó t t i r
66 TMM 2012 · 2
kannski
mun taka mig tuttugu og tvo daga
að fæða þig
með slitinni spöng, rifnu, kjötmiklu holdi
og svartri fylgju
[…]
vona að dagarnir verði ekki
nema tuttugu og tveir
og þú fæðist
altalandi49
Hér er elskhuginn runninn saman við skáldskapinn. Evridís og elskhuginn í
Blysförum eru hvorug gerendur í frásögnunum – þau eru frásagan.50 Orfeus
má ekki líta á ást sína á leiðinni upp frá dauðum, þá missir hann hana aftur.
En það er líkt og konan í Blysförum megi ekki líta af ást sinni á ferðinni upp
upp frá dauðum, sinni blys­för, er hún segir:
ég horfi á hann og finnst ég ekki hafa misst hann
úr augsýn í allan dag en ég gæti
hafa blindast51
Líkt og tálsýn Narkissusar, en hann má ekki líta af ást sinni, því þá hverfur
hans eigin spegilmynd og þar með allt það sem hann ann.52
Í pönksálminum í lok Blysfara kallar ljóðmælandi í meintri fæðingu:
„komdu samt“.53 Orðið komdu minnir á þá hugsun sem endurspeglast í
endalokum á skáldverkinu L’arret de mort (Death Sentence/Dauðadómurinn)
eftir Maurice Blanchot frá árinu 1948, sem kalla mætti draugalega ástarsögu
án elskenda. En sagan fjallar um sköpunarferli frá degi til nætur. Það er sú
nótt sem allt hefur horfið til, svo það megi hafa möguleika á að birtast aftur
í annarri nótt.54 Sögunni lýkur líkt og Blysförum á eins konar ástarjátningu
til hugsunarinnar sem túlka mætti sem svar við því aðdráttarafli sem listin
hefur möguleika á að vera.
Kviksett orð: Öll fallegu orðin
„Því að elskan er sterk, eins og dauðinn,“ segir í Ljóðaljóðunum, „ástríðan
hörð eins og Hel.“55 Öll fallegu orðin eftir Lindu Vilhjálmsdóttur kom út árið
2000 hjá Mál og menningu. Hún er einnig fjórða bók höfundar og ein af
minnisstæðustu íslensku ljóðabókum síðustu ára. Ljóðabálkurinn er kveðja
til látins manns. Ljóðmælandi syrgir dáinn elskhuga sinn. Ást og dauði
takast á í ljóðabálki sem kallast á við versið úr Ljóðaljóðum Biblíunnar, um
hin sterku bönd elsku og dauða. Í formi og að sumu leyti efni svipar þessum
tveimur ljóðsögum saman, Blysförum og Öllum fallegu orðunum. Í þessum
tveimur bálkum er komið að þeim spurningum sem finna má í Ummynd-
unum Óvíds um háska ástarinnar, fórn og hvort hægt sé að elska of mikið.
Er Evridís deyr í annað sinn og fellur niður til Hadesar ásakar hún ekki