Tímarit Máls og menningar - 01.09.2012, Side 90

90 TMM 2012 · 2
Ágúst Borgþór Sverrisson
Fresskettir
„Ætlarðu ekki að heimsækja hann bróður þinn, Óskar minn?“ spyr móðir
hans í símanum.
„Ég veit það ekki. Var ekki búinn að spá í það.“
„Í þessari fjölskyldu stöndum við saman þegar á reynir“, segir hún með
þunga og heldur svo áfram þegar hún fær engin viðbrögð: „Ég trúi því bara
ekki upp á þig að þú ætlir ekki að heimsækja hann Braga. Hvernig heldurðu
að honum líði með þennan hryllilega dóm á sér?“
„Ég veit svo sem ekki hvernig honum líður, mamma, en hvernig ætli
manninum líði sem hann lamdi með rörinu? Það er örugglega ekki þægilegt
að fá stálrör af afli í hnéð á sér.“
„Við skulum ekki vera að dæma um slíka hluti. Þetta er nú ekkert saklaust
lamb heldur, þeir áttu í deilum …“
„Við þurfum ekkert að dæma um það af því það er búið að því! Hann fékk
tveggja ára dóm fyrir að ryðjast inn á heimili manns og misþyrma honum.“
„Sá maður er ekki bróðir þinn, Bragi er það og hann þarf á stuðningi
okkar að halda núna, ekki dómhörku.“
„Ég veit ekki … Við Bragi höfum verið voðalega lítið í sambandi upp á
síðkastið. Ég veit ekkert hvort hann kærir sig um mig í heimsókn þarna.“
„Að þú skulir láta þetta út úr þér, maður! Þú ert bróðir hans. Auðvitað vill
hann hitta þig.“
„Veistu heimsóknartímann?“
„Auðvitað. Ellefu til fjögur á sunnudögum. Tvö til sex mánudaga,
miðvikudaga og föstudaga. Ég var hjá honum á miðvikudaginn. Hann reynir
að bera sig vel en ég sé að hann er langt niðri.“
Alltaf að vorkenna honum. Enn að verja hann.
„O, ætli væsi um hann. Hann á örugglega sína vini á Hrauninu og lætur
engan vaða yfir sig, fyrir utan að hann fær kikk út úr því að láta þig kenna í
brjósti um sig.“
„Að heyra hvernig þú talar, maður! Voðalega geturðu verið harðbrjósta.
Og á nú að ásaka mig fyrir að láta mér annt um minn eigin son þegar hann
er í vandræðum.“
Hún hljómar eins og buguð, gömul kona. Hann tekur á sig rögg: